DAO چیست؟

DAO مخفف سازمان مستقل غیرمتمرکز است. DAOها روشی جدید برای ساختاردهی سازمان‌ها به صورت آنلاین هستند که قوانین در قراردادهای هوشمند تعبیه شده و اجرا می‌شوند. به غیر از این، DAOها می‌توانند ساختار هر سازمان دیگری را به خود بگیرند، چه به صورت کاملاً مسطح بدون رهبری مرکزی یا به شدت طبقه‌بندی شده مانند آنچه در یک شرکت بزرگ معمولی مشاهده می‌شود.

از برنامه کیف پول Bitcoin.com چند زنجیره‌ای استفاده کنید، که توسط میلیون‌ها نفر برای ارسال، دریافت، خرید، فروش، تجارت، استفاده و مدیریت امن و آسان بیت‌کوین (BTC)، بیت‌کوین کش (BCH)، اتر (ETH) و محبوب‌ترین ارزهای دیجیتال مورد اعتماد است. این برنامه همچنین به شما امکان می‌دهد در حاکمیت DAO شرکت کنید.

DAOها چگونه کار می‌کنند؟

یک راه منطقی برای تصور DAO همانند یک شرکت است. شرکت‌ها از افرادی تشکیل شده‌اند که قوانین را دنبال می‌کنند. این قوانین در نهایت توسط قوانین حوزه قضایی شرکت‌ها اجرا می‌شوند. اما قوانین DAO نه توسط قانون، بلکه توسط کد در قراردادهای هوشمند اجرا می‌شوند.

بیشتر بخوانید: قرارداد هوشمند چیست؟

ایجاد یک DAO معمولاً شامل سه مرحله است: نوشتن قراردادهای هوشمند، کسب منابع مالی و ایجاد سهامداران، و استقرار قراردادهای هوشمند بر روی بلاکچین.

در مرحله اول، یک تیم اصلی از اعضای جامعه همه قوانین حاکم بر DAO را می‌نویسند. این شامل: سلسله مراتب سازمانی، فرآیند پیشنهاد و رأی‌گیری، مکانیزم‌های مالی، و گسترش‌پذیری خود DAO است. قراردادهای هوشمند باید بارها و بارها برای یافتن خطاها، موارد حاشیه‌ای و جزئیات نادیده گرفته شده تست شوند. وقتی تیم راضی شد، قوانین اصلی بر روی بلاکچین مستقر می‌شوند. مجموعه قوانینی که DAO را به طور کامل خودمختار می‌کند، به تعویق می‌افتد، زیرا تیم اصلی هنوز نیاز به هدایت سازمان نوپای دارد. به هر حال، هنوز راهی برای پیوستن مردم به DAO و تبدیل شدن به سهامدار وجود ندارد.

در مرحله دوم، تیم اصلی منابع مالی را به DAO جذب می‌کند. این ممکن است به نظر برسد که عمدتاً راهی برای جمع‌آوری منابع مالی برای سازمان جدید است، اما در واقع مهم‌ترین راه برای ایجاد سهامداران در آماده‌سازی برای یک سازمان کاملاً خودمختار است. معمولاً توکن‌ها ضرب و فروخته می‌شوند تا منابع مالی جمع‌آوری شود. این توکن‌ها به دارندگان حق رأی می‌دهند.

در مرحله سوم، تیم اصلی باقی‌مانده قوانین را در قراردادهای هوشمند مستقر می‌کند. هنگامی که این اتفاق می‌افتد، تیم اصلی دیگر قادر به کنترل واحد DAO نیست. از آن نقطه به بعد، تمامی سهامداران تصمیم می‌گیرند که چه اتفاقی بیفتد. این مرحله سوم ممکن است زمان زیادی طول بکشد - حتی سال‌ها.

مزایای DAOها چیست؟

DAOها مزایای ارزهای دیجیتال را به ساختارهای سازمانی می‌آورند: بدون نیاز به اعتماد، شفاف، قابل ترکیب، غیرمتمرکز.

در دنیای به طور فزاینده مبتنی بر اینترنت، DAOها می‌توانند راهی کارآمدتر برای ایجاد سازمان‌ها باشند، به ویژه سازمان‌هایی که در سراسر جهان گسترش یافته و دارای خزانه‌های بزرگ هستند. سازمان‌های مبتنی بر اینترنت زیادی موفق بوده‌اند، اما هنگامی که پول، به ویژه مبالغ زیادی از پول درگیر است، آن سازمان‌ها به ندرت می‌توانند به صورت اینترنتی باقی بمانند. آن‌ها در جایی ثبت می‌شوند.

با DAOها نیازی به عبور از مدارک پیچیده ثبت کسب‌وکار چند حوزه قضایی نیست. افرادی که پول خود را در یک DAO سرمایه‌گذاری کرده‌اند لزوماً نیازی به اعتماد به دیگر افراد سازمان ندارند چرا که مدیریت خزانه توسط قراردادهای هوشمند شفاف و قابل حسابرسی انجام می‌شود.

DAOها از ترکیب‌پذیری ارزهای دیجیتال بهره‌مند می‌شوند. قراردادهای هوشمند برای شروع DAOها باز هستند تا همه بتوانند آن‌ها را ببینند. این به معنای آن است که یک گروه جدید می‌تواند به راحتی سازمان یک DAO موفق را برای اهداف خود تقلید کند. حتی بهتر، یک گروه جدید می‌تواند قطعاتی از یک پروژه و قطعاتی از پروژه دیگر را بگیرد. ترکیب‌پذیری همچنین به این معناست که DAOها می‌توانند به راحتی با دیگر پروژه‌ها تعامل داشته باشند.

DAOها می‌توانند تمامی اشکال سلسله مراتب را بپذیرند. تا به حال، بیشتر DAOها به ساختار سلسله مراتبی مسطح تمایل داشته‌اند. برخلاف سازمان‌های شرکتی سنتی، این به نسبت خوب عمل کرده است. با این‌حال، برخی از DAOها در حال آزمایش با معرفی سلسله مراتب عمودی‌تر هستند. این نوع از آزمایش سالم است و با گذشت زمان به نفع همه در این فضا خواهد بود.

معایب DAOها چیست؟

DAOها یک فناوری جدید در صنعت ارزهای دیجیتال هستند، خود این صنعت نیز در حال رشد است! بنابراین، خطراتی مرتبط با قراردادهای هوشمند وجود دارد. در واقع، اولین DAO که به سادگی "The DAO" نامیده می‌شد، از یک باگ هک شد که بیش از ۶۰ میلیون دلار ETH را تخلیه کرد.

بسیاری از DAOها به عنوان سازمان‌های آنلاین شروع می‌شوند، اما پس از مدتی مایل به تبدیل به شرکت‌های سنتی‌تر هستند. در بیشتر کشورها چارچوب‌های قانونی قوی برای DAOها وجود ندارد. همچنین، هرگونه مسائل قانونی که ممکن است از یک DAO ناشی شود می‌تواند بسیار پیچیده شود و با حوزه‌های قضایی مختلف سروکار داشته باشد.

در نهایت، بسیاری از ساختارهای سلسله مراتبی DAOها مانع از حل سریع مشکلاتی شده‌اند که در یک سازمان سریع‌تر می‌توانستند حل شوند. بهره‌برداری "The DAO" که پیش‌تر ذکر شد، شناخته شده بود، اما قبل از اینکه سازمان بتواند یک اصلاح را مستقر کند، یک مهاجم از ضعف بهره‌برداری کرد. همین وضعیت دقیق از آن زمان تاکنون بارها اتفاق افتاده است.