نقدینگی چیست؟

نقدینگی معانی کمی متفاوت اما مرتبط با یکدیگر دارد. برای اهداف ارزهای دیجیتال، نقدینگی بیشتر به نقدینگی مالی و نقدینگی بازار اشاره دارد.

از اپلیکیشن چند زنجیره‌ای کیف پول Bitcoin.com استفاده کنید که توسط میلیون‌ها نفر برای ارسال، دریافت، خرید، فروش، معامله، استفاده و مدیریت بیت‌کوین و محبوب‌ترین ارزهای دیجیتال به صورت ایمن و آسان اعتماد شده است.

نقدینگی مالی

نقدینگی مالی معیاری است که نشان می‌دهد دارایی‌ها، چه رمزنگاری شده و چه غیره، چقدر به راحتی می‌توانند به پول نقد تبدیل شوند. در امور مالی سنتی، برخی از اوراق قرضه دولتی کوتاه‌مدت و به‌ویژه اوراق خزانه‌داری ایالات متحده به قدری نقدپذیر هستند که به عنوان معادل‌های نقدی در نظر گرفته می‌شوند. خارج از اوراق قرضه دولتی کوتاه‌مدت، طلا و سهام بسیار نقدپذیر هستند زیرا می‌توانند در مدت چند روز به پول نقد تبدیل شوند. دارایی‌های غیر نقدپذیر که زمان بیشتری برای تبدیل به پول نقد نیاز دارند شامل اموالی مانند خودروها، آثار هنری و املاک و مستغلات هستند. املاک و مستغلات به‌ویژه غیر نقدپذیر هستند زیرا معمولاً حداقل چند ماه طول می‌کشد تا پول نقد دریافت شود.

رمزارز به عنوان یک کلاس دارایی نسبتاً نقدپذیر است. بحث‌برانگیز است که رمزارزها چقدر نقدپذیر هستند و بسیاری از این موضوع می‌تواند به اینکه کدام رمزارز مورد بحث است بستگی داشته باشد. به طور کلی، رمزارز کمتر از معادل‌های نقدی مانند اوراق خزانه‌داری ایالات متحده نقدپذیر است، اما معمولاً بیشتر از املاک و مستغلات نقدپذیر است. رمزارزهای پرمعامله مانند بیت‌کوین و اتریوم احتمالاً به اندازه طلا یا حتی بیشتر نقدپذیر هستند. با این حال، NFTها می‌توانند به اندازه سهام نقدپذیر یا به اندازه اموال غیر نقدپذیر باشند.

نقدینگی بازار

همانطور که از نام آن پیداست، نقدینگی بازار به توانایی یک بازار در تبادل آسان بین دو دارایی بدون تغییرات شدید در ارزش نسبی بین آن دو دارایی اشاره دارد.

یک بازار کامل می‌تواند نقدپذیر باشد، همانطور که یک جفت معاملاتی خاص در یک بازار نیز می‌تواند باشد. برای مثال، بازارهای سهام ایالات متحده به عنوان نقدپذیرترین بازارهای اینچنینی در جهان در نظر گرفته می‌شوند. در داخل یک بازار سهام ایالات متحده مانند نزدک، برخی از سهام بیشتر از دیگران نقدپذیر هستند. همین موضوع برای بازارهای رمزارز نیز صادق است. صرافی‌های رمزارز مختلف دارای سطوح نقدینگی متفاوتی هستند. جفت‌های رمزارز محبوب‌تر مانند بیت‌کوین – تتر (BTC/USDT) یا اتریوم – تتر (ETH/USDT) نقدپذیری بهتری نسبت به جفت‌های کمتر شناخته شده دارند. به عنوان یک قاعده کلی، صرافی‌های بزرگتر نقدپذیری بیشتری نسبت به صرافی‌های کوچکتر خواهند داشت و رمزارزهای محبوب‌تر نقدپذیری بیشتری نسبت به رمزارزهای کمتر محبوب خواهند داشت.

اگر قصد دارید در یک رمزارز کمتر شناخته شده معامله کنید، به سادگی نمی‌توانید به بزرگترین صرافی که به آن دسترسی دارید بروید. یک صرافی کوچکتر ممکن است اولویت خاصی به یک رمزارز خاص بدهد و مطمئن شود که بیشتر از سایر صرافی‌ها نقدپذیر است. می‌توانید با نگاهی به حجم ۲۴ ساعته، سطح نقدپذیری یک جفت معاملاتی را در چندین صرافی ارزیابی کنید. حجم بالاتر تقریباً همیشه به معنای نقدپذیری بیشتر است.

چرا نقدینگی مهم است؟

نقدینگی مالی مهم است زیرا دارایی‌های نقدپذیرتر دسترسی سریع‌تر به پول نقد ارائه می‌دهند که اغلب به معنای آن است که با پریمیوم نسبت به دارایی‌های غیر نقدپذیر معامله می‌شوند. برعکس، دارایی‌های غیر نقدپذیری که باید به سرعت فروخته شوند، اغلب با تخفیف شدید فروخته می‌شوند. قبل از سرمایه‌گذاری در رمزارز یا هر دارایی دیگری، مهم است که بدانید آن دارایی چقدر نقدپذیر است. سرمایه‌گذاری در دارایی‌های غیر نقدپذیر می‌تواند سودآور باشد، اما تبدیل آن به پول نقد در مدت کوتاه می‌تواند دشوار باشد. دانستن افق زمانی سرمایه‌گذاری شما و اینکه در صورت بروز اضطراری چقدر سریع به پول نقد نیاز دارید، می‌تواند به شما کمک کند تا تصمیم بگیرید که آیا در دارایی‌های کمتر نقدپذیر سرمایه‌گذاری کنید یا خیر.

نقدینگی بازار در بازارهای رمزارز بسیار مهم است زیرا آنها بسیار جدید هستند. حتی در صرافی‌های بسیار نقدپذیر نیز جفت‌های معاملاتی بسیار غیر نقدپذیری وجود خواهد داشت. یک راه خوب برای ارزیابی نقدینگی یک جفت، مقایسه حجم ۲۴ ساعته آن جفت با مقداری است که می‌خواهید خریداری کنید. اگر مقدار مورد نظر برای خرید بیش از یک کسر کوچک از یک درصد باشد، نشان می‌دهد که جفت در مقایسه با اندازه موقعیت شما غیر نقدپذیر است.

نقدینگی پایین در یک جفت معاملاتی می‌تواند تأثیر بزرگی بر قیمت یکی یا هر دو دارایی در یک جفت معاملاتی داشته باشد. هرچه نقدینگی در یک جفت معاملاتی کمتر باشد، احتمال کمتری وجود دارد که ارزش یکی یا هر دو دارایی دقیق باشد. این پدیده در حوزه رمزارز رایج است، جایی که رمزارزها به راحتی می‌توانند ایجاد شده و در صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) مستقر شده یا حتی در صرافی‌های متمرکز وارد شوند.

برای مثال، فرض کنید کسی NEWCOIN را با عرضه کل ۱۰ میلیارد سکه ایجاد کرده و آن را در یک صرافی غیرمتمرکز در جفت NEWCOIN/USDT لیست می‌کند. اگر یک نفر یک USDT برای یک NEWCOIN پرداخت کند، قیمت بازار برای NEWCOIN اکنون یک دلار به ازای هر سکه است و ارزش بازار NEWCOIN برابر با ۱۰ میلیارد دلار می‌شود. اگر هیچ کس دیگری آن را معامله نکند، یعنی نقدینگی عملاً صفر باقی بماند، قیمت نجومی NEWCOIN باقی خواهد ماند. این دینامیک با چگونگی تعیین الگوریتمی نسبت قیمت بین دارایی‌ها در یک جفت معاملاتی در DEXها تشدید می‌شود.

بیشتر بخوانید: DEX چیست؟

در نهایت، نقدینگی در یک بازار نزولی حیاتی است. همانطور که یک اقتصاد کند می‌شود یا یک بازار منقبض می‌شود، مردم می‌خواهند از دارایی‌های غیر نقدپذیر به دارایی‌های نقدپذیرتر یا پول نقد حرکت کنند تا سودهای تحقق‌نیافته خود را حفظ کنند. این باعث کاهش نقدینگی می‌شود که می‌تواند نوسانات شدید قیمت را به‌ویژه به صورت منفی ایجاد کند. در هجوم دیوانه وار برای خروج از یک بازار نسبتاً غیر نقدپذیر، بسیاری ممکن است نتوانند دارایی‌های خود را به پول نقد تبدیل کنند. هرچه یک بازار در ابتدا نقدپذیرتر باشد، این فرار به نقدینگی می‌تواند کمتر آسیب‌زننده باشد.