• Home
• Get Started
• What Is Restaking

ری‌استیکینگ چیست؟

استیک مجدد به اعتبارسنجان این امکان را می‌دهد که ارز دیجیتال خود را به طور همزمان در چندین پروتکل استفاده کنند، قابلیت پاداش‌دهی را افزایش داده و امنیت و مقیاس‌پذیری را در اکوسیستم بلاک‌چین تقویت کنند. این مقاله نمای کلی از استیک مجدد ارائه می‌دهد و ارتباط آن با استیک و اثبات سهام (PoS)، مکانیک‌های استیک مجدد، انواع استیک مجدد و مزایا، معایب و ریسک‌های مرتبط را پوشش می‌دهد.

از برنامه کیف پول Bitcoin.com چندزنجیره‌ای استفاده کنید، که توسط میلیون‌ها نفر برای ارسال، دریافت، خرید، فروش، تجارت، استفاده و مدیریت بیت‌کوین (BTC)، بیت‌کوین کش (BCH)، اتر (ETH) و محبوب‌ترین ارزهای دیجیتال از جمله توکن‌های ERC-20 در اتریوم، پالیگان، اولانچ و زنجیره هوشمند BNB به صورت ایمن و آسان مورد اعتماد است. شما می‌توانید از برنامه کیف پول Bitcoin.com برای تعامل ایمن با پروتکل‌های استیکینگ مجدد استفاده کنید.

رستیکینگ چیست؟

یک اتفاق معمول در دنیای رو به تکامل سریع فناوری بلاکچین، توسعه مکانیسم‌ها و پروتکل‌های جدیدی است که کارایی و امنیت پروژه‌های رمزارز موجود و آینده را بهبود می‌بخشند. هنگامی که پروژه‌هایی که از این مکانیسم‌ها یا پروتکل‌های جدید استفاده می‌کنند موفق می‌شوند، کل اکوسیستم رمزارز بهره‌مند می‌شود، نه فقط پروژه‌های فردی. یکی از این مکانیسم‌های نوآورانه، رستیکینگ است که استفاده از دارایی‌های بلاکچین برای تأمین امنیت برنامه‌های دیگر را معرفی می‌کند.

مفهوم رستیکینگ یک روش نوآورانه را برای افراد معرفی می‌کند تا بتوانند ارز دیجیتال خود را در پروتکل‌های مختلف به طور همزمان به کار گیرند. این نه تنها ظرفیت پاداش را افزایش می‌دهد، بلکه امنیت و مقیاس‌پذیری شبکه‌های بلاکچین را به طور قابل توجهی بهبود می‌بخشد و به نفع کل اکوسیستم رمزارز است.

استیکینگ و اثبات سهام

برای درک رستیکینگ، ابتدا باید مفهوم استیکینگ را در بستر شبکه‌های بلاکچین اثبات سهام (PoS) درک کرد. PoS روشی است که برای حفظ امنیت شبکه‌های بلاکچین و اطمینان از درستی تراکنش‌ها استفاده می‌شود. این کار را با رسیدن به اجماع انجام می‌دهند، به این معنا که شرکت‌کنندگان مختلف شبکه به توافقی در مورد اطلاعات روی بلاکچین می‌رسند. این اطمینان می‌دهد که همه در شبکه داده‌های یکسانی دارند و بر روی مشروعیت تراکنش‌ها توافق دارند.

در سیستم‌های PoS، اعتبارسنج‌ها (که به عنوان استیکرها نیز شناخته می‌شوند) مقدار مشخصی از ارز دیجیتال را قفل می‌کنند تا شبکه را امن کنند و در فرآیندهای ایجاد و اعتبارسنجی بلوک‌ها شرکت کنند. این ارز دیجیتال قفل‌شده یا استیک‌شده به عنوان وثیقه عمل می‌کند و اطمینان می‌دهد که اعتبارسنج‌ها در بهترین منافع شبکه عمل می‌کنند. رفتار نادرست یک اعتبارسنج می‌تواند منجر به مصادره بخشی از دارایی‌های استیک‌شده آنها شود، که معمولاً به عنوان اسلشینگ شناخته می‌شود.

استیکینگ نقش مهمی در حفظ امنیت و یکپارچگی شبکه‌های PoS ایفا می‌کند. هرچه میزان ارز دیجیتال استیک‌شده بیشتر باشد، شبکه امن‌تر می‌شود. اعتبارسنج‌ها برای مشارکت خود پاداش می‌گیرند که معمولاً به صورت سود بر روی دارایی‌های استیک‌شده آنها است.

استیکینگ سنتی محدودیت‌هایی دارد، از جمله اینکه دارایی‌های استیک‌شده در یک پروتکل قفل می‌شوند و نمی‌توانند در جای دیگری استفاده شوند.

رستیکینگ چیست؟

رستیکینگ به اعتبارسنج‌ها امکان می‌دهد تا ارز دیجیتال استیک‌شده خود را به طور همزمان در خدمات مبتنی بر PoS مختلف مستقر کنند. این یعنی همان دارایی‌های استیک‌شده می‌توانند چندین پلتفرم را امن کنند و کاربرد و پتانسیل پاداش خود را گسترش دهند. مفهوم رستیکینگ دو محدودیت استیکینگ سنتی را رفع می‌کند:

1. تولید پاداش محدود: اعتبارسنج‌ها می‌توانند با استفاده مجدد از دارایی‌های استیک‌شده خود در بیش از یک پروتکل، چندین جریان درآمدی ایجاد کنند.
2. امنیت شبکه مشترک: بلاکچین‌های بزرگ و بالغ می‌توانند امنیت قوی خود را به شبکه‌ها و خدماتی که تازه شروع به کار کرده‌اند، گسترش دهند. این همچنین می‌تواند امنیت کلی شبکه‌های بلاکچین را بهبود بخشد.

رستیکینگ به شرکت‌کنندگان امکان می‌دهد تا خدمات اضافی مانند شبکه‌های اوراکل، لایه‌های دسترسی به داده و پل‌های بلاکچین را امن کنند.

انواع رستیکینگ

رستیکینگ می‌تواند به دو نوع تقسیم شود: رستیکینگ بومی و رستیکینگ مایع. اکثر افراد احتمالاً از رستیکینگ مایع استفاده خواهند کرد، زیرا رستیکینگ بومی نیاز به تخصص در اجرای اعتبارسنج خود دارد.

1. رستیکینگ بومی: کاربران پیشرفته با تخصص در نحوه اجرای اعتبارسنج خود، می‌توانند از رستیکینگ بومی استفاده کنند. اعتبارسنج‌هایی که در رستیکینگ بومی شرکت می‌کنند باید نرم‌افزار نود اضافی خاص شبکه یا خدمات رستیکینگ را بپذیرند، که به آنها امکان می‌دهد تا دارایی‌های استیک‌شده خود را به طور امن در اکوسیستم رستیکینگ ارائه دهند.
2. رستیکینگ مایع: این نوع از رستیکینگ از توکن‌های استیکینگ مایع (LSTs) مانند لیدو (STETH) استفاده می‌کند. کاربران به سادگی توکن‌های LST خود را به پلتفرم‌های رستیکینگ مایع، مانند Puffer، Ether.Fi و Renzo، واریز می‌کنند که پیچیدگی‌های راه‌اندازی و مدیریت خدمات را مدیریت می‌کنند. این پلتفرم‌های رستیکینگ مایع به کاربران توکن‌های رستیکینگ مایع (LRTs) ارائه می‌دهند که می‌توانند سود کسب کنند و برای کسب سود بیشتر معامله شوند.

چگونه رستیکینگ کار می‌کند

در هر دو رستیکینگ بومی و رستیکینگ مایع، ایده اصلی این است که با تأمین امنیت چند پروتکل به طور همزمان، از دارایی‌های استیک‌شده حداکثر استفاده را ببرید. رستیکینگ بومی نیاز به اجرای یک نود اعتبارسنج و اجرای نرم‌افزار اضافی دارد، در حالی که رستیکینگ مایع از توکن‌های استیکینگ مایع استفاده می‌کند تا راهی انعطاف‌پذیرتر و در دسترس‌تر برای کاربران فراهم کند تا در رستیکینگ شرکت کنند.

رستیکینگ بومی

رستیکینگ بومی در پلتفرم‌هایی مانند EigenLayer عمدتاً برای کاربرانی که اعتبارسنج خود را اجرا می‌کنند هدف‌گذاری شده است. در اینجا نحوه کار رستیکینگ بومی را مشاهده می‌کنید:

1. نیاز به نود اعتبارسنج: برای شرکت در رستیکینگ بومی، کاربران باید یک نود اعتبارسنج برای بلاکچین PoS خاص اجرا کنند. این شامل استیک کردن ارز دیجیتال بومی برای تأمین امنیت شبکه است.
2. قراردادهای هوشمند و مدیریت دارایی: رستیکینگ بومی از مجموعه‌ای از قراردادهای هوشمند یا پروتکل‌ها استفاده می‌کند که دارایی‌های استیک‌شده را زیر نود اعتبارسنج مدیریت می‌کنند. این قراردادها اطمینان می‌دهند که دارایی‌های استیک‌شده امن و به درستی مدیریت می‌شوند.
3. نرم‌افزار نود اضافی: اعتبارسنج‌هایی که مایل به شرکت در رستیکینگ بومی هستند باید نرم‌افزار نود اضافی مورد نیاز شبکه یا خدمات رستیکینگ را دانلود و اجرا کنند. این نرم‌افزار با تنظیمات اعتبارسنج موجود یکپارچه می‌شود.
4. پذیرش شرایط رستیکینگ: اعتبارسنج‌ها باید با شرایط برنامه رستیکینگ موافقت کنند، که شامل شرایط اضافی اسلشینگ می‌شود.
5. تضمین پروتکل‌ها: با شرکت در رستیکینگ بومی، اعتبارسنج‌ها می‌توانند دارایی‌های استیک‌شده خود را برای تأمین امنیت چند شبکه یا خدمات به طور همزمان مجدداً مستقر کنند. این موارد ممکن است شامل لایه‌های دسترسی به داده‌ها، ماشین‌های مجازی جدید و شبکه‌های اوراکل باشند.
6. کسب پاداش‌های اضافی: اعتبارسنج‌ها بر اساس تعداد پروتکل‌های اضافی که به تأمین امنیت کمک می‌کنند، پاداش‌های اضافی کسب می‌کنند. پاداش‌ها متناسب با سطح مشارکت و پروتکل‌های اعتبارسنجی شده توزیع می‌شوند.

رستیکینگ مایع

رستیکینگ مایع شامل استفاده از توکن‌های استیکینگ مایع (LSTs) است که نمایانگر دارایی‌های استیک‌شده هستند و می‌توانند در پروتکل‌های رستیکینگ بیشتر مورد استفاده قرار گیرند. در اینجا نحوه کار رستیکینگ مایع را مشاهده می‌کنید:

1. استیکینگ با یک اعتبارسنج: کاربران ابتدا دارایی‌های خود را (به عنوان مثال، ارز دیجیتال بومی بلاکچین PoS) از طریق پروتکل‌های استیکینگ مایع با یک اعتبارسنج استیک می‌کنند. در ازای آن، توکن‌های استیکینگ مایع (LSTs) دریافت می‌کنند که نمایانگر سهام آنها با اعتبارسنج است.
2. دریافت LSTs: توکن‌های LST به عنوان نمایانگر دارایی‌های استیک‌شده عمل می‌کنند، به طوری که کاربران می‌توانند نقدینگی خود را حفظ کنند در حالی که دارایی‌های آنها استیک‌شده است. این توکن‌ها می‌توانند منتقل، معامله یا در پروتکل‌های دیگر استفاده شوند.
3. استیکینگ LSTs در پروتکل‌های رستیکینگ: کاربران می‌توانند سپس توکن‌های LST خود را در یک پروتکل رستیکینگ مایع استیک کنند. این فرآیند شامل واریز توکن‌های LST به قراردادهای هوشمند پروتکل رستیکینگ مایع است.
4. کاوش در خدمات فعال اعتبارسنجی شده (AVSها): پس از استیک شدن توکن‌های LST در پروتکل رستیکینگ، کاربران می‌توانند شبکه‌ها و خدمات موجود، که در Eigenlayer به آنها AVS می‌گویند، را کاوش کنند تا توکن‌های خود را مجدداً استیک کنند. این شبکه‌ها و خدمات می‌توانند از طریق فرآیند رستیکینگ به زیرساخت امنیتی دسترسی پیدا کنند.
5. کسب پاداش‌های اضافی: مشابه رستیکینگ بومی، کاربرانی که در رستیکینگ مایع شرکت می‌کنند می‌توانند با تأمین امنیت چند پروتکل، پاداش‌های اضافی کسب کنند. پاداش‌ها بر اساس تعداد پروتکل‌ها و میزان مشارکت توزیع می‌شوند.
6. خدمات اختیاری با شرایط اسلشینگ اضافی: همانند رستیکینگ بومی، کاربران باید با شرایط اسلشینگ اضافی تعیین شده توسط هر شبکه و خدمات موافقت کنند. این شرایط برای تشویق رفتار صحیح و حفاظت از امنیت شبکه یا خدمات طراحی شده‌اند.

مزایای رستیکینگ

رستیکینگ برای اعتبارسنج‌ها و اکوسیستم وسیع‌تر بلاکچین چندین مزیت ارائه می‌دهد:

1. انعطاف‌پذیری افزایش‌یافته: اعتبارسنج‌ها می‌توانند از دارایی‌های استیک‌شده در فعالیت‌های مالی مختلف استفاده کنند بدون نیاز به آن‌استیک کردن، که امکان دسترسی به نقدینگی را فراهم می‌کند و در عین حال پتانسیل پاداش‌ها را حفظ می‌کند.
2. پتانسیل پاداش افزایش‌یافته: با استفاده مجدد از دارایی‌های استیک‌شده در چندین پروتکل، اعتبارسنج‌ها می‌توانند چندین جریان درآمدی ایجاد کنند.
3. امنیت مقیاس‌پذیر: رستیکینگ به پروتکل‌ها امکان می‌دهد تا امنیت خود را به طور انعطاف‌پذیر بر اساس تقاضای شبکه مقیاس‌بندی کنند، که یک رویکرد مقرون به صرفه برای مقیاس‌بندی امنیت شبکه ارائه می‌دهد.
4. بهبود امنیت برای پروتکل‌های جدید: پروتکل‌های جدید و در حال توسعه می‌توانند از همان ابتدا به مجموعه بزرگی از اعتبارسنج‌ها دسترسی داشته باشند، که امنیت آنها را به طور قابل توجهی تقویت می‌کند.

معایب و ریسک‌های رستیکینگ

در حالی که رستیکینگ مزایای زیادی ارائه می‌دهد، همچنین چالش‌ها و ریسک‌های زیادی را نیز به همراه دارد:

1. ریسک تمرکز: اعتبارسنج‌هایی که با ارائه خدمات رستیکینگ APYهای بالاتری ارائه می‌دهند، ممکن است تفویض بیشتری جذب کنند، که می‌تواند منجر به تمرکز سهام و از دست رفتن بی‌طرفی شود.
2. ریسک اسلشینگ ترکیبی: رستیکینگ شرایط اسلشینگ اضافی معرفی می‌کند. اعتبارسنج‌ها در صورت نقض این شرایط، ریسک ضررهای قابل توجهی را متحمل می‌شوند، زیرا هر پروتکل شرایط اسلشینگ متفاوتی را اعمال می‌کند.
3. آسیب‌پذیری‌های قرارداد هوشمند: قراردادهای هوشمند استفاده شده در پروتکل‌های رستیکینگ می‌توانند دارای باگ‌ها یا آسیب‌پذیری‌هایی باشند که می‌تواند منجر به از دست دادن مالی یا سوءاستفاده شود.
4. ریسک طرف مقابل: اعتبارسنج‌ها باید به اپراتورهای شخص ثالث برای مدیریت دارایی‌های استیک‌شده خود اعتماد کنند. اگر این اپراتورها نتوانند با شرایط شبکه مطابقت داشته باشند، اعتبارسنج‌ها ممکن است با جریمه‌های اسلشینگ مواجه شوند.

نمونه‌هایی از پروتکل‌های رستیکینگ

EigenLayer یک مثال برجسته از پروتکل رستیکینگ در اتریوم است. سایر پروتکل‌های رستیکینگ در حال توسعه اولیه عبارتند از:

• Picasso در سولانا
• Octopus 2.0 در Near

گام‌های بعدی برای رستیکینگ

رستیکینگ محدودیت‌های کلیدی در مدل استیکینگ سنتی را برطرف می‌کند. این نوآوری پاداش‌های بالقوه را برای اعتبارسنج‌ها گسترش داده و همچنین امنیت شبکه را با تجمیع منابع و به اشتراک‌گذاری آنها در پلتفرم‌های مختلف افزایش می‌دهد.

با ادامه تکامل رستیکینگ، به احتمال زیاد نقش مهمی در آینده امنیت بلاکچین و مالی غیرمتمرکز ایفا خواهد کرد، علیرغم ریسک‌ها و چالش‌های ذاتی.