هزینه‌های شبکه ارز دیجیتال چیست؟

هزینه شبکه ارز دیجیتال، که به عنوان هزینه تراکنش نیز شناخته می‌شود، مقدار کمی ارز دیجیتال است که برای تشویق ماینرها/اعتبارسنج‌ها به گنجاندن تراکنش در بلوک بعدی بلاکچین پرداخت می‌شود. مقدار هزینه می‌تواند بر اساس تراکم شبکه و اندازه تراکنش متفاوت باشد.

از برنامه کیف پول Bitcoin.com چند زنجیره‌ای استفاده کنید که توسط میلیون‌ها نفر برای ارسال، دریافت، خرید، فروش، معامله، استفاده و مدیریت بیت‌کوین (BTC)، بیت‌کوین کش (BCH)، اتر (ETH) و محبوب‌ترین ارزهای دیجیتال به طور ایمن و آسان مورد اعتماد است.

کارمزدهای شبکه رمز ارز چیست؟

کارمزدهای شبکه بلاکچین، که اغلب به عنوان کارمزد تراکنش یا کارمزد گاز شناخته می‌شوند، نقش مهمی در عملکرد و نگهداری شبکه‌های غیرمتمرکز مانند بیت‌کوین و اتریوم ایفا می‌کنند. این کارمزدها به عنوان انگیزه‌ای برای ماینرها یا اعتبارسنج‌ها عمل می‌کنند که قدرت محاسباتی خود را برای تأیید و پردازش تراکنش‌ها به کار می‌گیرند و در نهایت آنها را به بلاکچین اضافه می‌کنند. کارمزدهای شبکه عملکرد کارآمد و ایمن سیستم را تضمین می‌کنند زیرا از تراکنش‌های هرزنامه‌ای و فعالیت‌های مخرب جلوگیری می‌کنند و در عین حال ماینرها/اعتبارسنج‌ها را تشویق می‌کنند تا به تراکنش‌هایی با کارمزدهای بالاتر اولویت بدهند. این امر به نوبه خود یک بازار رقابتی را ترویج می‌دهد که در آن کاربران می‌توانند با انتخاب مقدار کارمزدی که مایل به پرداخت آن هستند، اولویت تراکنش‌های خود را تعیین کنند.

چگونه کارمزدهای رمز ارز تعیین می‌شوند؟

به طور کلی، کارمزدهای کریپتو در بلاکچین‌های فعال با قرارداد هوشمند عمدتاً به دلیل سطوح مختلف پیچیدگی، اندازه داده و فوریت تعیین می‌شوند. تراکنش‌هایی که نیاز به داده‌های بیشتری برای اجرا دارند و/یا پیچیدگی محاسباتی بالایی دارند، کارمزد پایه بالاتری خواهند داشت. در شبکه‌هایی مانند اتریوم که قراردادهای هوشمند اجرا می‌شوند، عملیات‌های پیچیده‌تر منابع محاسباتی بیشتری مصرف می‌کنند و بنابراین نیاز به کارمزدهای بالاتری دارند. به طور مشابه، تراکنش‌هایی با اندازه داده‌های بزرگتر فضای بیشتری در یک بلوک اشغال می‌کنند و بنابراین تقاضای کارمزدهای بالاتری دارند. به همین دلیل ارسال مقدار بیشتری از بیت‌کوین معمولاً با کارمزد بالاتری همراه است.

فوریت نیز نقش مهمی ایفا می‌کند؛ کاربرانی که زمان تأیید سریع‌تری برای تراکنش‌های خود می‌خواهند معمولاً کارمزدهای بالاتری پیشنهاد می‌دهند تا ماینرها/اعتبارسنج‌ها را تشویق به اولویت‌بندی تراکنش‌های خود کنند. این ساختار کارمزد پویا به کاربران این امکان را می‌دهد تا توازن بین هزینه و سرعت را تعیین کنند و در عین حال از سلامت کلی شبکه بلاکچین حمایت کنند. به عبارت دیگر، در دوره‌های فعالیت بالا در شبکه، تراکنش‌ها بیش از دوره‌های فعالیت پایین هزینه خواهند داشت.

در اتریوم، تراکنش‌ها برای اجرا نیاز به گاز دارند. گاز در اتریوم (ETH)، ارز بومی اتریوم، پرداخت می‌شود. با این حال، قیمت در واحد گوی (gwei) که برابر با 0.000000001 ETH است، نشان داده می‌شود، چرا که گفتن هزینه تراکنش 5 گوی به جای 0.000000005 ETH بیشتر قابل فهم انسانی است.

چرا برخی تراکنش‌های رمز ارز گران‌تر از بقیه هستند؟

همانطور که در پاسخ بالا ذکر شد، تراکنش‌های بلاکچین تا حدودی به میزان داده در تراکنش و پیچیدگی محاسباتی تعیین می‌شوند. در بلاکچین‌های فعال با قرارداد هوشمند، پیچیدگی محاسباتی اغلب مهم‌ترین عامل است. به عنوان مثال، ارسال یک توکن از یک آدرس به آدرس دیگر هزینه کمتری نسبت به تبادل یک توکن در یک صرافی غیرمتمرکز (DEX) دارد که کمتر از ضرب یک NFT هزینه دارد.

ارسال رمز ارز: یک تراکنش ساده مانند ارسال یک رمز ارز از یک آدرس به آدرس دیگر معمولاً نیاز به مقدار کمی از قدرت محاسباتی دارد و بنابراین هزینه کمتری دارد. این عملیات ساده است و شامل محاسبات پیچیده یا تعاملات قرارداد هوشمند نمی‌شود.

به عنوان مثال، اگر اتر (ETH) را از یک آدرس اتریوم به آدرس دیگری ارسال می‌کنید، در حال انجام یک عملیات انتقال ساده هستید که نیاز به تلاش محاسباتی زیادی ندارد.

تبادل در یک DEX: تراکنش‌هایی که شامل صرافی‌های غیرمتمرکز مانند یونی‌سواپ یا سوشی‌سواپ هستند، معمولاً گران‌تر هستند. این عملیات‌ها شامل تعامل با قراردادهای هوشمند است که محاسبات بیشتری نسبت به انتقال‌های ساده دارند.

وقتی توکن‌ها را در یک DEX مبادله می‌کنید، تراکنش شما با یک قرارداد هوشمند استخر نقدینگی تعامل دارد. این فقط شامل انتقال توکن‌ها نیست بلکه محاسبه نرخ تبادل، به‌روزرسانی موجودی‌های استخر نقدینگی و احتمالاً پرداخت کارمزد به ارائه‌دهندگان نقدینگی را نیز شامل می‌شود.

ضرب یک NFT: ضرب یک NFT (ایجاد یک توکن غیرقابل تعویض جدید) معمولاً گران‌ترین نوع تراکنش است. وقتی یک NFT ضرب می‌شود، یک توکن منحصر به فرد جدید در بلاکچین ایجاد می‌شود. این فرآیند شامل نوشتن مقدار قابل توجهی از داده به بلاکچین است که از نظر محاسباتی هزینه‌بر است.

هزینه ضرب یک NFT در شبکه اتریوم، به عنوان مثال، می‌تواند بسیار بالا باشد زیرا هر توکن منحصر به فرد نیاز به تعامل خاص خود با قرارداد هوشمند دارد.

چگونه کارمزد شبکه را در کیف پول رمز ارز خود تنظیم کنم؟

این موضوع بستگی به کیف پول دارد. در واقع، بسیاری از صرافی‌های متمرکز رمز ارز هیچ کنترلی بر کارمزد شبکه به شما نمی‌دهند. در عوض، آنها یک کارمزد از پیش تعیین شده دارند (که تقریباً همیشه بیشتر از کارمزدهای واقعی است که صرافی پرداخت خواهد کرد). به عبارت دیگر، صرافی زمانی که مشتریان خود رمز ارز برداشت می‌کنند، سود می‌برد. این یک استراتژی رایج برای تولید درآمد برای صرافی‌های متمرکز رمز ارز است.

بیشتر کیف‌پول‌های غیر امانی، با این حال، به شما اجازه می‌دهند کارمزدی که به تراکنش‌های کریپتوی خود وصل می‌کنید را سفارشی کنید. به عنوان مثال، اپلیکیشن کیف پول Bitcoin.com سه تنظیم کارمزد راحت برای بیت‌کوین و اتریوم دارد، همچنین گزینه‌ای برای تنظیم کارمزدهای سفارشی.

در اینجا مثالی از نحوه تنظیم کارمزدهای شبکه بیت‌کوین (BTC) در اپلیکیشن کیف پول Bitcoin.com آمده است:

سرعت پیش‌فرض ("سریع") برای اینکه تراکنش شما احتمالاً در سه بلوک بعدی تأیید شود تنظیم شده است (بنابراین کمتر از 30 دقیقه). اگر آن را به "سریع‌ترین" تغییر دهید، کارمزد بیشتری پرداخت خواهید کرد و احتمالاً تراکنش شما در دو بلوک بعدی تأیید خواهد شد (بنابراین کمتر از 20 دقیقه). تغییر آن به "اقتصادی" مقداری پول برای شما صرفه‌جویی می‌کند، اما هنوز هم به احتمال زیاد تراکنش شما در شش بلوک بعدی تأیید خواهد شد، بنابراین به طور کلی کمتر از 60 دقیقه.

در اینجا مثالی از نحوه سفارشی‌سازی کارمزد تراکنش در اپلیکیشن کیف پول Bitcoin.com برای اتریوم و زنجیره‌های ماشین مجازی اتریوم (EVM) از جمله آوالانچ و پالیگان آمده است:

اگر در حال تنظیم کارمزدهای سفارشی هستید، که تنها برای کاربران پیشرفته توصیه می‌شود، باید از ابزاری مانند Bitcoinfees برای بیت‌کوین یا Gas Tracker اتر اسکن برای اتریوم استفاده کنید تا اطمینان حاصل کنید که در حال انتخاب کارمزد مناسب با توجه به وضعیت فعلی ازدحام شبکه هستید.