بیت‌کوین اوردینال‌ها چیست؟

اوردینال‌های بیت‌کوین به عنوان روشی نوین برای ارتقای عملکرد و استفاده از بیت‌کوین، ارز دیجیتال اصلی، ظهور کرده‌اند. با استفاده از بلاکچین بیت‌کوین به شیوه‌ای جدید و نوآورانه، اوردینال‌ها پیشنهادات ارزش منحصر به فردی ارائه می‌دهند و به احیای جامعه توسعه‌دهندگان بیت‌کوین کمک می‌کنند.

از برنامه کیف پول Bitcoin.com چندزنجیره‌ای استفاده کنید، که میلیون‌ها نفر به آن اعتماد دارند تا بتوانید بیت‌کوین (BTC)، بیت‌کوین کش (BCH)، اتر (ETH) و محبوب‌ترین ارزهای دیجیتال، از جمله توکن‌های ERC-20 روی اتریوم، پالی‌گان، آوالانچ و زنجیره هوشمند BNB را به‌صورت امن و آسان ارسال، دریافت، خرید، فروش، تجارت، استفاده و مدیریت کنید.

بیت‌کوین اردینال‌ها چیستند؟

به‌طور ساده، بیت‌کوین اردینال‌ها مجموعه‌های دیجیتالی هستند که با حک کردن محتوایی مانند هنر یا رسانه بر روی ساتوشی‌های فردی در بلاکچین بیت‌کوین ایجاد می‌شوند. هر ساتوشی حک شده بی‌همتا است و می‌تواند همانند توکن غیرقابل‌تعویض (NFT) مالکیت، جمع‌آوری و معامله شود.

از نظر فنی، اردینال‌ها سیستمی برای اختصاص یک شماره‌ی یکتا به هر ساتوشی فردی (sat) هستند که کوچک‌ترین واحد بیت‌کوین و معادل 0.00000001 BTC است. این سیستم شماره‌گذاری امکان شناسایی و پیگیری ساتوشی‌های خاص را فراهم می‌کند. وقتی بتوانید ساتوشی‌های خاص را شناسایی و پیگیری کنید، می‌توانید داده‌هایی مانند تصاویر، ویدیوها یا متن را بر روی ساتوشی‌های فردی "حک" کنید. داده‌های حک شده به یک اثر دیجیتالی یکتا تبدیل می‌شود که با آن ساتوشی خاص مرتبط است.

بیت‌کوین اردینال‌ها بر اساس "نظریه اردینال" ساخته شده‌اند که روشی را برای اختصاص هویت‌های فردی به ساتوشی‌ها و امکان پیگیری مالکیت و انتقال آن‌ها در شبکه بیت‌کوین پیشنهاد کرده است.

نظریه اردینال بیت‌کوین چیست؟

مفهوم بیت‌کوین اردینال‌ها توسط برنامه‌نویس و هنرمند کیسی رادآرمور در چیزی که او "نظریه اردینال" نامید معرفی شد. نظریه اردینال روشی منطقی برای اختصاص شماره‌های "اردینال" یکتا به ساتوشی‌های فردی بر اساس ترتیب تولید آن‌ها در بلاکچین پیشنهاد می‌کند. این به هر ساتوشی هویت فردی می‌دهد.

ایده کلیدی این است که با شماره‌گذاری ساتوشی‌ها، کاربران می‌توانند داده‌های دلخواه مانند تصاویر، ویدیوها و غیره را بر روی ساتوشی‌های خاص با اتصال این داده‌ها به شماره‌های اردینال آن‌ها "حک" کنند. این داده‌های حک شده به‌طور مؤثری به یک اثر دیجیتالی یکتا یا NFT در بلاکچین بیت‌کوین تبدیل می‌شوند.

کیسی رادآرمور برای اولین بار مقاله سفید نظریه اردینال را در ژانویه 2023 منتشر کرد و جزئیات فنی را توضیح داد. او سپس پروتکل اردینال‌ها را در شبکه اصلی بیت‌کوین در 21 ژانویه 2023 راه‌اندازی کرد و اولین حک اردینال را ضرب کرد.

راه‌اندازی با به‌روزرسانی‌های قبلی بیت‌کوین مانند Segwit در 2017 و Taproot در 2021 که اندازه بلوک و ظرفیت ذخیره داده دلخواه در زنجیره را افزایش داد، ممکن شد. این راه را برای حک کردن محموله‌های داده بزرگ‌تر مانند تصاویر به‌طور مستقیم در تراکنش‌های بیت‌کوین هموار کرد.

بیت‌کوین اردینال‌ها چگونه کار می‌کنند؟

بیت‌کوین اردینال‌ها با جاسازی داده‌های اضافی درون تراکنش‌های بیت‌کوین کار می‌کنند. این داده‌ها شامل شماره اردینال است که یک شناسه یکتا برای هر ساتوشی است. شماره اردینال به ساتوشی بر اساس ترتیب استخراج آن‌ها در بلاکچین بیت‌کوین اختصاص داده می‌شود. به‌عنوان مثال، اولین ساتوشی که استخراج شده به شماره اردینال #1 اختصاص داده می‌شود، دومین ساتوشی #2، و به همین ترتیب. این سیستم شماره‌گذاری امکان پیگیری و انتقال یکتای هر ساتوشی را فراهم می‌کند، که آن‌ها را غیرقابل‌تعویض می‌سازد (قابل تشخیص از یکدیگر).

پس از شماره‌گذاری ساتوشی‌ها، کاربران می‌توانند داده‌هایی مانند تصاویر، ویدیوها، متن و غیره را بر روی ساتوشی‌های خاص با اتصال این داده‌ها به شماره‌های اردینال اختصاص داده شده آن‌ها درون یک تراکنش بیت‌کوین حک کنند. داده‌های حک شده به یک اثر دیجیتالی یکتا یا NFT مرتبط با آن ساتوشی شماره‌دار خاص در بلاکچین بیت‌کوین تبدیل می‌شود.

فرآیند فنی حک کردن شامل چندین مرحله است:

1. آماده‌سازی داده: داده‌ای که باید حک شود به فرمت هگزادسیمال تبدیل می‌شود، که به‌عنوان یک اسکریپت Taproot قابل تفسیر است.
2. ایجاد اسکریپت Taproot: داده‌های هگزادسیمال درون یک اسکریپت Taproot بسته‌بندی می‌شوند، که نوعی قرارداد هوشمند قابل اجرا در بلاکچین بیت‌کوین است. اسکریپت‌های Taproot اجازه می‌دهند شرایط و عملیات پیچیده‌ای اجرا شود.
3. ایجاد تراکنش: دو تراکنش ایجاد می‌شود:
   • تراکنش تعهد: این تراکنش شامل یک مرجع هش به اسکریپت Taproot (بدون افشای اسکریپت کامل) است و یک خروجی Taproot ایجاد می‌کند که شرایط مصرف آن با اسکریپت تعریف شده است.
   • تراکنش افشا: این تراکنش خروجی تراکنش تعهد را با افشای کل اسکریپت Taproot مصرف می‌کند، که به‌طور مؤثری داده را بر روی ساتوشی حک می‌کند.
4. پخش تراکنش‌ها: تراکنش‌های تعهد و افشا به ممپول شبکه بیت‌کوین پخش می‌شوند و منتظر تایید از ماینرهای بیت‌کوین هستند.
5. استخراج و تایید: پس از اینکه تراکنش‌ها استخراج شدند و در یک بلوک گنجانده شدند، حک کردن به‌عنوان بخشی دائمی از بلاکچین بیت‌کوین می‌شود و ساتوشی حک شده اکنون به‌عنوان یک اردینال محسوب می‌شود.

عوامل کلیدی در این فرآیند Segwit (شاهد جداشده) و Taproot هستند. Segwit که در 2017 معرفی شد، حد اندازه بلوک را از 1MB به 4MB افزایش داد و داده‌های امضا را از داده‌های تراکنش جدا کرد، که به تعداد بیشتری تراکنش در هر بلوک اجازه می‌دهد و وزن داده‌های شاهد را برای محاسبه کارمزد تخفیف می‌دهد. Taproot که در 2021 فعال شد، حد اندازه داده‌های شاهد را حذف کرد و امکان افزوده شدن اسکریپت‌های پیچیده‌تر به تراکنش‌ها را فراهم کرد و قابلیت‌های جدیدی مانند امضاهای Schnorr و انتزاعات درخت مرکل را معرفی کرد.

بیت‌کوین اردینال‌ها چگونه با NFTها در اتریوم مقایسه می‌شوند؟

شباهت‌ها

• یگانگی: هر دو بیت‌کوین اردینال‌ها و NFTهای اتریوم به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که نمایانگر دارایی‌های دیجیتال یکتا باشند، و اطمینان حاصل شود که هر توکن متمایز و غیرقابل‌تعویض است.
• ردیابی‌پذیری: هر دو سیستم تاریخچه‌های شفاف مالکیت و تراکنش‌ها را فراهم می‌کنند، و به کاربران اجازه می‌دهند تا منشا و انتقال هر دارایی دیجیتال یکتا را در بلاکچین‌های مربوطه‌شان پیگیری کنند.
• متاداده: هر دو بیت‌کوین اردینال‌ها و NFTهای اتریوم می‌توانند متاداده‌های مرتبط داشته باشند. این متاداده‌ها با ارائه اطلاعات اضافی درباره دارایی دیجیتال مانند توضیحات، ویژگی‌ها و لینک‌های به داده‌های خارج از زنجیره، کاربرد و ارزش آن‌ها را افزایش می‌دهند.

تفاوت‌ها

• پیچیدگی: ایجاد و مدیریت NFTها در اتریوم به دلیل پشتیبانی داخلی بلاکچین از قراردادهای هوشمند و یک اکوسیستم توسعه‌یافته از ابزارها و پلتفرم‌ها ساده‌تر است. بیت‌کوین اردینال‌ها، از سوی دیگر، مستقیماً بر روی پروتکل پایه بیت‌کوین اجرا می‌شوند و فرآیند پیچیده‌تری از حک کردن داده بر روی ساتوشی‌ها را در بر می‌گیرند.
• روش ذخیره‌سازی: داده‌های بیت‌کوین اردینال (مانند تصاویر یا ویدیوها) مستقیماً بر روی ساتوشی‌های فردی حک می‌شوند و به‌طور دائمی بر روی بلاکچین بیت‌کوین ذخیره می‌شوند. این اطمینان می‌دهد که داده‌ها تغییرناپذیر و کاملاً غیرمتمرکز هستند. NFTهای اتریوم معمولاً یک مرجع یا متاداده را در زنجیره ذخیره می‌کنند، در حالی که داده‌های واقعی دارایی معمولاً خارج از زنجیره و بر روی سیستم‌های ذخیره‌سازی غیرمتمرکز مانند IPFS یا بر روی سرورهای متمرکز میزبانی می‌شوند. این روش نیاز به ذخیره‌سازی در زنجیره را کاهش می‌دهد اما به راه‌حل‌های ذخیره‌سازی داده‌های خارجی وابسته است.
• قابلیت‌های قرارداد هوشمند: اردینال‌ها مستقیماً بر روی پروتکل بیت‌کوین کار می‌کنند بدون لایه‌های اضافی قرارداد هوشمند. این روش از نظر برنامه‌پذیری و انعطاف‌پذیری قراردادهای هوشمند بی‌بهره است، که توانایی پیاده‌سازی ویژگی‌هایی مانند حق امتیازها یا به‌روزرسانی‌های متاداده در زنجیره و ادغام با پروتکل‌های مالی غیرمتمرکز (DeFi) را محدود می‌کند.

مثبت‌های بیت‌کوین اردینال‌ها چیستند؟

• ذخیره‌سازی داده در زنجیره: برخلاف NFTهای سنتی که داده را خارج از زنجیره ذخیره می‌کنند، اردینال‌ها داده را مستقیماً و به‌طور دائمی بر روی بلاکچین بیت‌کوین حک می‌کنند، و اطمینان از تغییرناپذیری بیشتر و کاهش وابستگی به لینک‌ها یا ذخیره‌سازی خارجی را فراهم می‌کنند.

• امنیت: استفاده از مدل امنیتی قوی شبکه بیت‌کوین، اطمینان از اینکه اردینال‌ها امن و مقاوم در برابر دستکاری هستند را فراهم می‌کند.

• سازگاری با زیرساخت بیت‌کوین: اردینال‌ها با کیف‌پول‌های موجود بیت‌کوین، صرافی‌ها و زیرساخت‌ها سازگارتر هستند، و مدیریت و معامله آن‌ها را آسان‌تر می‌کنند و اطمینان از نقدینگی را فراهم می‌کنند.

• نوآوری: توسعه اردینال‌ها نوآوری در اکوسیستم بیت‌کوین را تشویق می‌کند و به‌طور بالقوه به کاربردها و موارد استفاده جدید منجر می‌شود.

منفی‌های بیت‌کوین اردینال‌ها چیستند؟

• مسائل مقیاس‌پذیری: بلاکچین بیت‌کوین برای تراکنش‌های با فرکانس بالا بهینه‌سازی نشده است، که می‌تواند مقیاس‌پذیری اردینال‌ها را محدود کند. علاقه و پذیرش افزایش‌یافته اردینال‌ها می‌تواند به ازدحام در شبکه بیت‌کوین منجر شود و به‌طور بالقوه هزینه‌های تراکنش و زمان پردازش را افزایش دهد.

• محدودیت‌های اندازه: بلاکچین بیت‌کوین محدودیت‌های اندازه دارد، که میزان و پیچیدگی داده‌هایی که می‌توان به‌عنوان اردینال حک کرد را محدود می‌کند و به‌طور بالقوه موارد استفاده آن‌ها را محدود می‌کند.

• عملکرد ساده: برخلاف NFTهای اتریوم، اردینال‌ها از قراردادهای هوشمند پشتیبانی نمی‌کنند، که عملکرد آن‌ها را در زمینه‌هایی مانند پرداخت‌های حق امتیاز خودکار یا تعاملات پیشرفته محدود می‌کند.

• نگرانی‌های محیط‌زیستی: مانند همه تراکنش‌های بیت‌کوین، ایجاد و معامله اردینال‌ها نیاز به استخراج انرژی‌بر دارد، که به تاثیر محیط‌زیستی مرتبط با بلاکچین‌های اثبات کار کمک می‌کند.

• هزینه‌های بالا: فرآیند ضرب و انتقال NFTهای بیت‌کوین اردینال می‌تواند به‌دلیل هزینه‌های تراکنش مرتبط با شبکه بیت‌کوین پرهزینه باشد، و آن‌ها را برای برخی کاربران غیرقابل دسترس کند.