تراکنش‌های بیت‌کوین چگونه کار می‌کنند؟

تراکنش‌های بیت‌کوین پیام‌هایی هستند که حرکت بیت‌کوین‌ها از فرستندگان به گیرندگان را نشان می‌دهند. تراکنش‌ها به‌صورت دیجیتالی با استفاده از رمزنگاری امضا شده و برای تأیید به کل شبکه بیت‌کوین ارسال می‌شوند. اطلاعات تراکنش عمومی است و می‌توان آن را در دفتر کل دیجیتالی معروف به 'بلاکچین' یافت. تاریخچه هر تراکنش بیت‌کوین به نقطه‌ای برمی‌گردد که بیت‌کوین‌ها برای اولین بار تولید یا 'استخراج' شدند.

از برنامه کیف پول Bitcoin.com با چند زنجیره استفاده کنید که توسط میلیون‌ها نفر برای ارسال، دریافت، خرید، فروش، تجارت و مدیریت امن و آسان محبوب‌ترین ارزهای دیجیتال اعتماد شده است. همچنین می‌توانید به هزاران برنامه غیرمتمرکز (DApps)، از بازی‌ها تا مشتقات مالی متصل شوید.

مرور کلی

اگر می‌خواهید مقداری پول برای دوستتان بفرستید، در سیستم بانکی سنتی احتمالاً از یک اپلیکیشن یا وب‌سایت بانک برای انتقال وجه استفاده می‌کنید و بانک همه چیز را در پشت صحنه انجام می‌دهد. با این حال، می‌توانید بیت‌کوین را بدون نیاز به یک مرجع مرکزی مانند بانک ارسال کنید. فرآیند تراکنش بیت‌کوین تضمین می‌کند که تراکنش‌ها قانونی، امن و شفاف هستند. در ادامه یک مرور کلی از تراکنش بیت‌کوین آمده است:

1. ایجاد تراکنش: هنگامی که بیت‌کوین ارسال می‌کنید، تراکنشی را از کیف پول دیجیتال خود ایجاد می‌کنید. این تراکنش شامل آدرس فرستنده (کلید عمومی)، آدرس گیرنده (کلید عمومی)، مقدار بیت‌کوینی که باید ارسال شود و کارمزد تراکنش است که مایل به پرداخت به ماینرها هستید.
2. امضاهای دیجیتال: برای اثبات اینکه شما صاحب بیت‌کوینی هستید که می‌خواهید ارسال کنید، تراکنش باید با استفاده از کلید خصوصی شما از طریق یک فرآیند رمزنگاری امضا شود. این به عنوان امضای دیجیتال شناخته می‌شود. مهم است که کلید خصوصی خود را مخفی نگه دارید زیرا مانند رمز عبور دیجیتال شماست.
3. پخش و تایید: پس از امضا، تراکنش به شبکه بیت‌کوین پخش می‌شود و وارد ممپول می‌شود، که مانند یک اتاق انتظار برای تراکنش‌هایی است که منتظر تایید هستند. ماینرها می‌توانند تراکنش‌ها را از ممپول انتخاب کنند تا بلوک‌های جدیدی تشکیل دهند. اولین ماینری که یک مسئله ریاضی دشوار را حل کند، می‌تواند بلوک بعدی را ایجاد کند. ماینر برنده بلوک جدید خود را پخش می‌کند که توسط بقیه شبکه تایید می‌شود.
4. نهایی‌سازی تراکنش: پس از تایید، بلوک جدید به کپی زنجیره بلوکی هر شرکت‌کننده شبکه اضافه می‌شود. تراکنش‌های موجود در بلوک جدید به عنوان تایید شده در نظر گرفته می‌شوند. با این حال، معمولاً حداقل شش تاییدیه (شش بلوک بیشتر که پس از بلوکی که تراکنش شما را شامل می‌شود) منتظر می‌مانند تا تراکنش نهایی تلقی شود. این برای اطمینان از این است که تراکنش در صورت وجود یک شاخه موقت در زنجیره بلوکی معکوس یا دوباره خرج نمی‌شود.

بیت‌کوین‌ها به عنوان سوابق تراکنش‌های بیت‌کوین وجود دارند

ما یک بیت‌کوین را به عنوان زنجیره‌ای از امضاهای دیجیتال تعریف می‌کنیم. هر مالک بیت‌کوین را به مالک بعدی انتقال می‌دهد با امضای دیجیتال یک هش از تراکنش قبلی و کلید عمومی مالک بعدی و افزودن آن‌ها به انتهای کوین. گیرنده می‌تواند امضاها را برای تایید زنجیره مالکیت بررسی کند.

• ساتوشی ناکاموتو، وایت‌پیپر بیت‌کوین

بیت‌کوین‌ها به صورت فیزیکی وجود ندارند و صاحبان بیت‌کوین حسابی ندارند. بلکه یک "زنجیره بلوکی" وجود دارد که می‌توانید آن را به عنوان یک دفتر کل یا ثبت کلیه تراکنش‌هایی که تاکنون بین آدرس‌های بیت‌کوین انجام شده‌اند در نظر بگیرید. این سوابق تراکنش‌ها توسط شرکت‌کنندگان شبکه بیت‌کوین (نودها) به‌روزرسانی و در هر یک از نودها به اشتراک گذاشته می‌شوند زیرا موجودی‌ها افزایش و کاهش می‌یابند. اگر می‌خواهید تاریخچه و همچنین موجودی فعلی هر آدرس بیت‌کوین خاصی را ببینید، می‌توانید از یک "اکسپلورر بلوک" استفاده کنید.

کلیدهای عمومی و خصوصی

برای ارسال بیت‌کوین، باید به کلیدهای عمومی و خصوصی مربوط به مقدار بیت‌کوینی که می‌خواهید ارسال کنید دسترسی داشته باشید. هنگامی که می‌گوییم کسی بیت‌کوین "دارا"ست، در واقع به این معناست که آن شخص به یک "جفت کلید" دسترسی دارد که شامل:

• یک کلید عمومی (یک آدرس) که مقدار معینی بیت‌کوین قبلاً به آن ارسال شده است
• کلید خصوصی منحصر به فرد مرتبط (یک رمز عبور) که مجوز می‌دهد بیت‌کوین قبلاً ارسال شده به کلید عمومی (آدرس) فوق به جای دیگری ارسال شود.

کلیدهای عمومی که به آن‌ها آدرس‌های بیت‌کوین نیز گفته می‌شود، دنباله‌هایی از حروف و اعداد به طور تصادفی تولید شده هستند که مانند یک آدرس ایمیل یا نام کاربری سایت شبکه‌های اجتماعی عمل می‌کنند. همانطور که از نام آن مشخص است، آن‌ها عمومی هستند، بنابراین شما می‌توانید با خیال راحت آن‌ها را با دیگران به اشتراک بگذارید. در واقع، شما باید آدرس بیت‌کوین خود را به دیگران بدهید زمانی که می‌خواهید آن‌ها برای شما بیت‌کوین ارسال کنند. کلید خصوصی دنباله دیگری از حروف و اعداد است که به طور تصادفی تولید شده‌اند. با این حال، کلیدهای خصوصی، مانند رمزهای عبور ایمیل یا حساب‌های دیگر، باید مخفی نگه داشته شوند. هرگز کلید خصوصی خود را با کسی که 100 درصد به او اعتماد ندارید که از شما سرقت نکند به اشتراک نگذارید.

بیشتر بخوانید: مطمئن شوید دارایی‌های دیجیتال شما با این نکات ساده امن هستند.

می‌توانید آدرس بیت‌کوین خود را به عنوان یک گاوصندوق شفاف تصور کنید. دیگران می‌توانند ببینند که داخل آن چیست، اما فقط کسانی که کلید خصوصی دارند می‌توانند گاوصندوق را باز کنند تا به وجوه داخل آن دسترسی پیدا کنند.

ورودی‌ها و خروجی‌های تراکنش

اگرچه ممکن است امکان مدیریت سکه‌ها به صورت جداگانه وجود داشته باشد، اما برای هر سنت در یک انتقال یک تراکنش جداگانه انجام دادن، غیرعملی خواهد بود. برای امکان تقسیم و ترکیب ارزش، تراکنش‌ها شامل چندین ورودی و خروجی هستند. معمولاً یا یک ورودی از یک تراکنش بزرگتر قبلی وجود دارد یا چندین ورودی ترکیب مقادیر کوچکتر و در بیشتر موارد دو خروجی: یکی برای پرداخت و یکی بازگشت تغییر، در صورت وجود، به فرستنده

• ساتوشی ناکاموتو، وایت‌پیپر بیت‌کوین

بیایید این بخش از وایت‌پیپر بیت‌کوین را با نگاه به یک تراکنش نمونه در عمل بررسی کنیم:

مارک می‌خواهد 1 BTC به جیسیکا ارسال کند. برای انجام این کار، او از کلید خصوصی خود برای "امضا"ی یک پیام با جزئیات خاص تراکنش استفاده می‌کند. این پیام که باید به شبکه پخش شود، شامل موارد زیر خواهد بود:

• ورودی‌ها. این شامل اطلاعاتی درباره بیت‌کوینی است که قبلاً به آدرس مارک ارسال شده است. به عنوان مثال، فرض کنید مارک قبلاً 0.6 BTC از آلیس و 0.6 BTC از باب دریافت کرده است. حالا برای ارسال 1 BTC به جیسیکا، ممکن است دو ورودی وجود داشته باشد: یک ورودی 0.6 BTC از آلیس و یک ورودی 0.6 BTC از باب.
• مقدار. در این مورد، مقدار که مارک می‌خواهد ارسال کند 1 BTC است.
• خروجی‌ها. دو خروجی وجود دارد. اولی 1 BTC به آدرس جیسیکا است. دومی 0.2 BTC که به عنوان "تغییر" به مارک بازگردانده می‌شود. این خروجی دوم به عنوان مجموع ورودی‌ها [0.6 + 0.6 = 1.2] منهای مقدار که مارک می‌خواهد ارسال کند [1 BTC] محاسبه می‌شود.

این ممکن است گیج‌کننده به نظر برسد، اما به این شکل انجام می‌شود تا کارایی بهبود یابد - و خبر خوب این است که دانستن جزئیات پشت صحنه تراکنش‌های بیت‌کوین برای ارسال یا دریافت بیت‌کوین ضروری نیست. کیف پول بیت‌کوین شما آن را مدیریت می‌کند!

پخش و تایید

در مثال بالا، مارک (از طریق نرم‌افزار کیف پول خود) تراکنش پیشنهادی خود را به شبکه بیت‌کوین پخش خواهد کرد. گروه خاصی از شرکت‌کنندگان در شبکه به نام "ماینرها" بررسی می‌کنند که کلیدهای مارک قادر به دسترسی به ورودی‌ها (یعنی آدرس‌ها) هستند که او قبلاً بیت‌کوینی را که ادعا می‌کند کنترل می‌کند، از آن‌ها دریافت کرده است. ماینرها فهرستی از تراکنش‌های دیگر را که در همان زمان به شبکه پخش شده‌اند جمع‌آوری می‌کنند و آن‌ها را به یک بلوک تشکیل می‌دهند. هر ماینری که "اثبات کار" را کامل کرده باشد، مجاز به پیشنهاد یک بلوک جدید است که به زنجیره اضافه یا "پیوست" می‌شود و با اشاره به بلوک قبلی. آن بلوک جدید سپس به شبکه پخش می‌شود. اگر سایر شرکت‌کنندگان شبکه (نودها) موافق باشند که این یک بلوک معتبر است (یعنی تراکنش‌هایی که در آن وجود دارد، تمام قوانین پروتکل را رعایت می‌کند و به درستی به بلوک قبلی اشاره می‌کند)، آن‌ها آن را منتقل می‌کنند. در نهایت، ماینر دیگری بر روی آن ساخته و به عنوان بلوک قبلی هنگامی که بلوک بعدی را پیشنهاد می‌دهد، به آن اشاره می‌کند. هر تراکنشی که در بلوک قبلی باشد، اکنون توسط ماینر بعدی "تایید" شده است. با افزودن بلوک‌ها به زنجیره، تعداد تاییدیه‌های تراکنش مارک افزایش می‌یابد.

چرا برخی تاییدیه‌های تراکنش بیت‌کوین زمان زیادی می‌برند؟

هر بلوک تنها می‌تواند تعداد معینی از تراکنش‌ها را داشته باشد و این تعداد عمدتاً با فضای موجود در هر بلوک، یا "اندازه بلوک"، که 1 مگابایت است تعیین می‌شود. فضای محدود باعث ایجاد بازار کارمزد می‌شود، جایی که ماینرها که کارمزدها را جمع‌آوری می‌کنند، فقط تراکنش‌هایی را انتخاب می‌کنند که کارمزد کافی دارند تا در بلوک بعدی وارد شوند. بنابراین کارمزدهای بالاتر به عنوان انگیزه‌ای برای ماینرها عمل می‌کنند تا تراکنش‌های شما را اولویت دهند.

توجه داشته باشید که اندازه بلوک یک محدودیت دلخواه است، اما جامعه بیت‌کوین تصمیم گرفته اندازه بلوک را تا حد ممکن کوچک نگه دارد تا افراد به راحتی بتوانند نودهای بیت‌کوین را راه‌اندازی کنند. بیت‌کوین کش، که یک فورک از بیت‌کوین است، اندازه بلوک بزرگتری دارد و بنابراین به کارمزدهای بسیار کمتری برای تراکنش‌ها نیاز دارد.

بیشتر بخوانید: دریابید که شبکه بیت‌کوین چگونه در مورد مسائل حیاتی مانند اندازه بلوک تصمیم می‌گیرد.

کارمزدهای تراکنش بیت‌کوین چقدر است؟

کارمزدهای ارسال بیت‌کوین می‌تواند از چند سنت تا 100 دلار متغیر باشد. دلیل این تفاوت بزرگ این است که کارمزدهای بیت‌کوین به عرضه و تقاضا (یعنی چقدر شبکه در یک زمان خاص شلوغ است) و "اندازه" تراکنش شما بستگی دارد. اندازه عمدتاً توسط ورودی‌ها تحت تأثیر قرار می‌گیرد، بنابراین اگر تراکنش شما ورودی‌های زیادی داشته باشد، فضای بلوک بیشتری را اشغال می‌کند و کارمزد بالاتری می‌طلبد. به عنوان مثال، اگر بخواهید 10 BTC ارسال کنید، احتمال زیادی وجود دارد که تراکنش شما به ورودی‌های بیشتری نسبت به ارسال 1 BTC نیاز داشته باشد. تراکنش 10 BTC ممکن است از 5+2+1+1+1 (بنابراین مجموعاً 5 ورودی) تشکیل شده باشد در حالی که تراکنش 1 BTC ممکن است همانند مثال مارک/جیسیکا بالا فقط دو ورودی داشته باشد.

بسیاری از کیف پول‌ها، از جمله کیف پول Bitcoin.com، به کاربران اجازه می‌دهند کارمزد تراکنش‌ها را به صورت دستی تنظیم کنند. این به شما کمک می‌کند تا از پرداخت بیش از حد جلوگیری کنید. به عنوان مثال، اگر عجله ندارید، می‌توانید کارمزد را کمتر تنظیم کنید تا توسط یک ماینر زمانی که شبکه کمتر شلوغ است، انتخاب شود. همچنین می‌توانید با افزایش کارمزد خود، از پردازش فوری تراکنش‌هایتان اطمینان حاصل کنید.

بیشتر بخوانید: پشت و روی ارسال بیت‌کوین را درک کنید.