• Home
• Get Started
• What Is Bitcoin Governance

Czym jest zarządzanie Bitcoinem?

Bitcoin nie jest statycznym protokołem. Deweloperzy pracują nad Bitcoinem, aby naprawiać krytyczne błędy i dostarczać aktualizacje, które zapewniają, że protokół przetrwa próbę czasu. Ale kto decyduje, jakie zmiany są wprowadzane do Bitcoina? Ponieważ Bitcoin jest zdecentralizowany, proces jego ewolucji jest zupełnie inny niż w przypadku scentralizowanej jednostki, gdzie decyzje mogą być podejmowane w sposób odgórny. W rzeczywistości termin 'zarządzanie' nie jest ściśle stosowany do Bitcoina. Powodem jest to, że implikuje sytuację, w której liderzy działają jako pełnomocnicy mas - a to nie jest sposób, w jaki działa Bitcoin. Chociaż niektóre zdecentralizowane systemy wspierane przez blockchain integrują formalne procesy zarządzania, takie jak możliwość głosowania na propozycje w łańcuchu lub wybierania liderów, Bitcoin nie ma nic takiego.

Proces doskonalenia protokołu Bitcoin ma charakter quasi-polityczny, w tym sensie, że interesariusze muszą walczyć o władzę i wpływy. Nie jest to jednak demokracja, plutokracja ani żaden inny formalny system polityczny. Proces ewolucji Bitcoina opiera się na budowaniu konsensusu, gdzie istotne są deliberacje i perswazja, ale wszyscy uczestnicy zawsze zachowują swobodę wyboru. Innymi słowy, jest to system dobrowolny, w którym każdy ma możliwość pójścia własną drogą, a to, czym jest Bitcoin, zależy od ludzi, którzy go używają. Co ważne, domyślna kultura wśród Bitcoinowców zakłada, że protokół nie zmienia się, chyba że jest to absolutnie konieczne. Oznacza to, że dopóki zdecydowana większość uczestników nie zgodzi się na zmianę, do zmiany nie dojdzie - a ci, którzy chcą zmieniać, zawsze mają wolność pójść własną drogą. Z rozumieniem, że ostatecznie Bitcoin jest tym, czym jego użytkownicy mówią, że jest, istnieje sformalizowany proces decydowania na poziomie deweloperskim, jakie zmiany są potrzebne i jak je zintegrować. Jest to proces rozwijania oprogramowania klienta Bitcoin Core, który społeczność węzłów wybiera do uruchomienia. To oprogramowanie definiuje zasady protokołu Bitcoin, więc w pewnym sensie jest Bitcoinem.

Czym są Bitcoin Improvement Proposals?

Proces wdrażania aktualizacji kodu Bitcoina jest sformalizowany przy użyciu propozycji ulepszeń Bitcoina (BIP). Są one opracowywane, recenzowane przez rówieśników, publicznie debatowane i rygorystycznie testowane w celu osiągnięcia „szorstkiego konsensusu” w społeczności. Szorstki konsensus uważa się za osiągnięty, gdy większość ludzi jest zadowolona, że zastrzeżenia do propozycji są błędne.

Gdy osiągnięty zostanie szorstki konsensus, kolejnym krokiem jest integracja BIP do implementacji klienta oprogramowania Bitcoin znanego jako Bitcoin Core. Ten krok jest realizowany przez jednego z niewielu „głównych deweloperów”, którzy mają „dostęp do commitowania” do repozytorium kodu (co oznacza, że mogą przesłać kod na określoną publiczną platformę uznawaną przez społeczność). Gdy BIP zostanie wprowadzony do repozytorium kodu Bitcoin Core, ostatnim krokiem jest zainstalowanie nowej wersji klienta oprogramowania przez sieć użytkowników (węzłów). Ten ostatni krok ma kluczowe znaczenie, ponieważ oznacza, że końcowi użytkownicy zachowują ostateczną kontrolę nad tym, czym jest Bitcoin.

Tylko wtedy, gdy określony próg węzłów zainstaluje aktualizację, można ją uznać za aktywowaną, a próg aktywacji dla BIP, które wprowadzają istotne zmiany w protokole Bitcoina, jest ustawiony bardzo wysoko. Na przykład BIP 141 (SegWit) wymagał, aby 95% górników sieci sygnalizowało chęć aktualizacji w ustalonym okresie 14 dni.

Co ważne, większość istotnych BIP wprowadza zmiany w protokole, które są „wstecznie kompatybilne”. Wsteczna kompatybilność oznacza, że wszystkie węzły używające nowej wersji oprogramowania pozostają kompatybilne z węzłami używającymi poprzedniej wersji (i odwrotnie). Wsteczna kompatybilność daje węzłom, a nie deweloperom, ostateczne słowo, czy propozycja zostanie wdrożona. Wstecznie kompatybilna aktualizacja jest czasami nazywana „miękkim forkiem”.

Czym był Segwit User Actived Soft Fork (USAF)?

Segwit UASF był kluczowym momentem w historii Bitcoina, reprezentującym wyjątkowe i zdecentralizowane podejście do wprowadzania zmian w protokole Bitcoina. W przeciwieństwie do tradycyjnych modeli zarządzania, w których zmiany są wprowadzane przez deweloperów lub górników, UASF polega na użytkownikach sieci, aby wprowadzić zmianę. Mechanizm ten polega na tym, że użytkownicy uruchamiają wersję oprogramowania Bitcoin, która egzekwuje określone zmiany w regułach, sygnalizując swoje poparcie dla tych zmian bezpośrednio poprzez swoje węzły.

Najbardziej znaczący UASF w historii Bitcoina miał miejsce w 2017 roku wraz z BIP 148, mającym na celu wdrożenie Segregated Witness (SegWit), aktualizacji protokołu zaprojektowanej w celu zwiększenia limitu wielkości bloku na blockchainie poprzez usunięcie danych podpisu z transakcji Bitcoin. Gdy znaczna część użytkowników sieci uruchomiła oprogramowanie egzekwujące BIP 148, wywarło to presję na górników, aby przyjęli SegWit, mimo że niektórzy początkowo byli oporni. Ta oddolna kampania zakończyła się sukcesem, prowadząc do szerokiego przyjęcia SegWit w sieci. UASF pokazał siłę zdecentralizowanego procesu konsensusu w Bitcoinie, pokazując, że zbiorowa wola użytkowników może wpływać i wprowadzać znaczące zmiany w protokole sieci, zgodnie z zdecentralizowaną etyką Bitcoina.

Czym jest twardy fork Bitcoina?

Kiedy BIP nie jest wstecznie kompatybilny, jedynym sposobem jego wprowadzenia jest to, co nazywa się „twardym forkiem”. Tutaj tylko węzły uruchamiające nową wersję są ze sobą kompatybilne. Oznacza to, że cała społeczność węzłów musi zgodzić się na użycie nowej wersji. Jeśli jakakolwiek część społeczności nie zgadza się na zainstalowanie i uruchomienie nowego oprogramowania, skutkiem są dwie oddzielne sieci, które już się nie komunikują. Bitcoin Cash, największy i najbardziej znaczący z forków Bitcoina, powstał w sierpniu 2017 roku, po tym jak uczestnicy ekosystemu Bitcoina nie mogli dojść do porozumienia w sprawie metod skalowania kryptowaluty.

Inne godne uwagi twarde forki Bitcoina obejmują:

Bitcoin Gold (BTG): Uruchomiony w październiku 2017 roku, Bitcoin Gold miał na celu decentralizację wydobycia Bitcoina poprzez użycie nowego algorytmu proof-of-work. Ta zmiana miała na celu uczynienie wydobycia dostępnym dla większej liczby uczestników poprzez odporność na sprzęt do wydobycia ASIC (Application-Specific Integrated Circuits), który jest drogi i ma tendencję do centralizacji mocy wydobywczej w rękach nielicznych.

Bitcoin SV (BSV): Oznaczający Bitcoin Satoshi Vision, BSV wyłonił się z twardego fork Bitcoin Cash w listopadzie 2018 roku. Główna niezgodność, która doprowadziła do Bitcoin SV, dotyczyła limitu rozmiaru bloku. Zwolennicy BSV, kierowani przez Craiga Wrighta, opowiadali się za znacząco większymi blokami w celu skalowania pojemności transakcji w łańcuchu, co doprowadziło do kontrowersyjnego rozłamu z Bitcoin Cash.

Bitcoin Diamond (BCD): Odłamany w listopadzie 2017 roku, Bitcoin Diamond zwiększył limit rozmiaru bloku i miał na celu poprawę prywatności i szybkości transakcji. Zmienił także całkowitą podaż monet, aby obniżyć barierę wejścia dla nowych użytkowników.

Każdy z tych twardych forków został zainicjowany w celu rozwiązania postrzeganych niedociągnięć Bitcoina, niezależnie czy chodzi o skalowalność, centralizację wydobycia, prywatność transakcji, czy inne kwestie. Jednak ważne jest, aby zauważyć, że nie wszystkie twarde forki utrzymały ten sam poziom wsparcia społeczności, kapitalizacji rynkowej czy znaczenia co Bitcoin Cash czy Bitcoin. Sukces forka zależy od różnych czynników, w tym wsparcia społeczności, kompetencji deweloperów i wykonalności proponowanych zmian.

Kto kontroluje Bitcoina?

Choć opisany powyżej sformalizowany proces tworzenia i integracji BIP można uznać za formę zarządzania, Bitcoin faktycznie ewoluuje zgodnie z szerokim konsensusem jego uczestników. Istnieje szeroka gama głosów, w tym deweloperzy, górnicy, giełdy, dostawcy portfeli, opiekunowie, niezależni operatorzy węzłów i użytkownicy końcowi. Uczestnicy są uwikłani w dynamiczną walkę o władzę, w której mechanizmy kontroli i równowagi zapobiegają nadmiernemu wpływowi lub władzy jakiejkolwiek jednej grupy.

Można zauważyć, że jest tylko 100 deweloperów wymienionych jako mających wkład w klienta Bitcoin Core i wyciągnąć wniosek, że źródło finansowania tych deweloperów jest główną siłą napędową ewolucji Bitcoina. Jednak należy również wziąć pod uwagę, że istnieje co najmniej 80 000 węzłów Bitcoina - a ponieważ większość węzłów niezależnie decyduje, którego klienta oprogramowania Bitcoin Core użyć, deweloperzy mogą być uważani za podporządkowanych węzłom. W końcu, jeśli deweloperzy wydają oprogramowanie, które jest niezgodne z konsensusem węzłów, to oprogramowanie nie zostanie przyjęte w całej sieci. Tymczasem końcowi użytkownicy Bitcoina - liczeni w dziesiątkach milionów - mają wpływ na operatorów węzłów. Na przykład, jeśli dostawca portfela (który obsługuje węzeł) zacznie uruchamiać wersję Bitcoina, która jest sprzeczna z życzeniami jego użytkowników, ci użytkownicy mogą po prostu przełączyć się na innego dostawcę portfela.

Górnicy to kolejna grupa uczestników, która często jest przedstawiana jako mająca nadmierny wpływ na ewolucję Bitcoina. Argument tutaj jest taki, że ponieważ górnicy decydują, które transakcje uwzględnić w blokach, kontyngent górników posiadający ponad 50% mocy hashującej może przejąć całą sieć. Nawet groźba przejęcia sieci, jak argumentują, mogłaby wystarczyć, aby wpłynąć na ewolucję protokołu. Rzeczywistość jest jednak taka, że także górnicy są podporządkowani węzłom (i ostatecznie użytkownikom końcowym, jak opisano powyżej). Powód jest taki, że węzły (i przez to użytkownicy końcowi) mogą po prostu ignorować bloki produkowane przez górników, którzy nie przestrzegają protokołu konsensusu. W takiej sytuacji nieuchronnie pojawi się inna grupa górników gotowa skierować swoją moc hashującą do protokołu konsensusu. Ta inna grupa górników wstanie do okazji dzięki ekonomicznemu bodźcowi zapewnianemu przez nagrodę za blok. „Renegaci” górnicy, zatem, będą poświęcać swoje zasoby na wersję Bitcoina, której większość użytkowników już nie uważa za „prawdziwego” Bitcoina. Mogą swobodnie wydobywać nowe Bitcoiny na swoim nowym łańcuchu, ale te Bitcoiny szybko zostaną uznane za mniej wartościowe przez uczestników rynku, co skutkuje znaczną stratą ekonomiczną dla renegatów górników. Innymi słowy, potężne bodźce ekonomiczne zmuszają górników do dostosowania się do konsensusu całej społeczności uczestników. Ta interakcja jest kluczowym powodem, dla którego mechanizm konsensusu Proof of Work jest uważany za tak potężny w zapewnieniu, że Bitcoin nie zostanie przejęty przez kontyngent uczestników, którzy nie reprezentują większości.

Przeczytaj więcej: Czym jest kopanie Bitcoina?