لایه ۲ در اتریوم چیست؟

لایه ۲ یک اصطلاح کلی است که به راه‌حل‌هایی اشاره دارد که بر روی شبکه اصلی اتریوم (لایه ۱) ساخته می‌شوند تا قابلیت مقیاس‌پذیری شبکه اتریوم را بهبود بخشند.

تعدادی راه‌حل لایه ۲ در اتریوم وجود دارد. در این مقاله، نگاهی کوتاه به چگونگی هر یک از این راه‌حل‌ها در آوردن مقیاس‌پذیری به اتریوم خواهیم داشت.

چرا راه‌حل‌های لایه دوم بر روی اتریوم مورد نیاز هستند؟

اتریوم دومین ارز دیجیتال شناخته شده بعد از بیت‌کوین است. اتریوم به ایجاد یک سیستم مالی غیرمتمرکز کمک کرده است و بسیاری از نوآوری‌ها در فضای رمزنگاری همچنان حول آن می‌چرخند. متأسفانه، اتریوم قربانی موفقیت خود شده است. شبکه اصلی اتریوم که به ‘لایه 1’ نیز معروف است، به طور منظم بیش از 1 میلیون تراکنش در روز پردازش می‌کند، اما تقاضا بسیار بیشتر از ظرفیت است. این امر باعث می‌شود شبکه شلوغ شود و در نتیجه قیمت گس به سطوح گزاف برسد. با افزایش هزینه متوسط تراکنش در لایه 1، افراد بیشتری از استفاده از اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز مانند صرافی‌های غیرمتمرکز یا بازارهای NFT باز می‌مانند.

مطالعه بیشتر: گس اتریوم چیست و کارمزدها در اتریوم چگونه کار می‌کنند؟

انواع راه‌حل‌های لایه دوم در اتریوم چیست؟

چندین راه‌حل لایه دوم در اتریوم وجود دارد. ما قصد داریم نگاهی کوتاه به نحوه برخورد هر یک از این راه‌حل‌ها با مقیاس‌پذیری در اتریوم بیندازیم.

کانال‌ها

کانال‌ها معادل نحوه عملکرد شبکه لایتنینگ برای بیت‌کوین هستند. اساساً، کانال‌ها به یک فرد اجازه می‌دهند تعداد نامحدودی از تراکنش‌ها را با فرد دیگری انجام دهد، اما فقط اولین و آخرین تراکنش به بلاک‌چین ارسال می‌شود. از آنجا که سایر تراکنش‌ها خارج از زنجیره انجام می‌شوند، آن‌ها بسیار سریع و با کارمزد تراکنش بسیار کم هستند.

معایب مشابه شبکه لایتنینگ بیت‌کوین است: شما باید با شخصی که می‌خواهید با او تراکنش کنید ارتباط داشته باشید، باید بودجه‌ای برای یک کانال تخصیص یابد و نمی‌توان آن را در طول مدت کانال برداشت کرد، و بسیاری از آسیب‌پذیری‌های امنیتی بالقوه با تراکنش خارج از زنجیره وجود دارد.

رایدن اغلب به عنوان شبکه لایتنینگ اتریوم نامیده می‌شود.

پلاسما

پلاسما یک چارچوب است که امکان ایجاد زنجیره‌های فرعی را فراهم می‌کند که از زنجیره اصلی اتریوم به عنوان لایه اعتماد و داوری استفاده می‌کنند. زنجیره‌های فرعی تراکنش‌های سریع و کم هزینه ارائه می‌دهند، اما تنها از تعدادی محدودی از انواع تراکنش‌ها مانند انتقال توکن‌های ساده و سواپ‌ها پشتیبانی می‌کنند. محاسبات عمومی پشتیبانی نمی‌شود. یک ضعف دیگر این است که برداشت از زنجیره فرعی به زنجیره اصلی اتریوم به زمان‌های انتظار طولانی نیاز دارد و کسی باید شبکه را تحت نظر داشته باشد تا اطمینان حاصل شود که وجوه ایمن است. پلاسما یک فناوری نسبتاً بالغ است، بنابراین چندین پروژه برجسته مستقر شده وجود دارد.

پرکاربردترین پروژه‌ای که چارچوب پلاسما را پیاده‌سازی می‌کند پالیگان (MATIC) است.

زنجیره‌های جانبی مستقل

آنچه یک زنجیره جانبی تشکیل می‌دهد می‌تواند یک موضوع داغ مورد بحث در جامعه رمزنگاری باشد. می‌توان گفت که همه راه‌حل‌های لایه دوم زنجیره‌های جانبی هستند، اما در این بخش، ما به طور خاص درباره دو بلاک‌چین مستقل صحبت می‌کنیم. آن‌ها از طریق یک پگ دو طرفه به هم متصل می‌شوند و هر دو زنجیره با ماشین مجازی اتریوم (EVM) سازگار هستند.

فناوری پشت زنجیره‌های جانبی مستقل به خوبی درک شده است. به همین دلیل، بسیاری از پروژه‌ها به زنجیره‌های جانبی مستقل به عنوان راهی سریع و عملی برای بهبود سرعت تراکنش و کاهش هزینه‌های تراکنش روی آورده‌اند. زنجیره‌های جانبی مستقل مسئول امنیت خود هستند، به این معنی که زنجیره‌های جانبی به طور اجتناب‌ناپذیری کمتر از اتریوم ایمن هستند، زیرا کوچکتر هستند. همچنین، تعداد کمتر استخراج‌کنندگان/تأییدکنندگان در یک زنجیره جانبی به این معنی است که هماهنگی و سرقت دارایی‌ها برای آن‌ها آسان‌تر است.

xDAI نمونه بارزی از یک زنجیره جانبی مستقل اتریوم است. همچنین، بازی محبوب Axie Infinity نمونه خوبی از یک پروژه لایه 1 است که به یک زنجیره جانبی مستقل برای تراکنش‌های سریع و مقرون‌به‌صرفه ترک کرد.

رول‌آپ‌ها

رول‌آپ‌ها با پردازش تراکنش‌ها در لایه 2 کار می‌کنند، اما داده‌ها را به لایه 1 ارسال می‌کنند. این امر باعث می‌شود تراکنش‌ها بسیار سریع‌تر و ارزان‌تر شوند، اما همچنان از امنیت شبکه اصلی اتریوم بهره‌مند شوند.

دو نوع رول‌آپ وجود دارد: رول‌آپ‌های خوش‌بینانه و رول‌آپ‌های دانش صفر (ZK).

• رول‌آپ‌های خوش‌بینانه: لایه 1 به صورت پیش‌فرض فرض می‌کند که تراکنش‌ها معتبر هستند و اعتبار تراکنش تنها زمانی محاسبه می‌شود که به چالش کشیده شود.
• رول‌آپ‌های ZK: اثبات اعتبار تراکنش‌ها در لایه 2 محاسبه و به لایه 1 ارسال می‌شود.

بزرگترین تفاوت بین رول‌آپ‌های خوش‌بینانه و ZK این است که رول‌آپ‌های خوش‌بینانه از فناوری رمزنگاری استاندارد استفاده می‌کنند. در حال حاضر یک شبکه عمومی زنده وجود دارد که رول‌آپ‌های خوش‌بینانه را پیاده‌سازی می‌کند. رول‌آپ‌های خوش‌بینانه با EVM سازگار هستند، بنابراین هر چیزی که در لایه 1 ممکن است در لایه 2 نیز ممکن است. بزرگترین نقطه ضعف این است که به دلیل دوره طولانی چالش، برای انتقال دارایی‌ها بین لایه 1 و 2 زمان‌های انتظار طولانی (هفت روز یا بیشتر) وجود دارد. پالیگان (MATIC) که قبلاً ذکر شد، در حال حاضر از رول‌آپ‌های خوش‌بینانه استفاده می‌کند.

رول‌آپ‌های ZK از نوع جدیدی از فناوری رمزنگاری استفاده می‌کنند. هیچ راه‌حل لایه 2 عمومی زنده‌ای وجود ندارد که از رول‌آپ‌های ZK استفاده کند (تا سه‌ماهه سوم 2021)، و برای مدتی نیز احتمالاً وجود نخواهد داشت. همچنین، محاسبات مورد نیاز برای انجام اثبات‌های دانش صفر بسیار زیاد است، اگرچه با پیشرفت فناوری کاهش می‌یابد. در نهایت، برخی پیاده‌سازی‌های رول‌آپ‌های ZK با EVM سازگار نیستند. با این حال، رول‌آپ‌های ZK همه مزایای رول‌آپ‌های خوش‌بینانه را دارند به علاوه اینکه هیچ تأخیری در انتقال دارایی‌ها بین لایه 1 و 2 وجود ندارد.

به مرور زمان به نظر می‌رسد که رول‌آپ‌های ZK جایگزین رول‌آپ‌های خوش‌بینانه به عنوان فناوری ترجیحی رول‌آپ شوند. در واقع، پالیگان (MATIC) به عنوان مثال، فناوری ZK را در نقشه راه خود دارد.

اکوسیستم لایه دوم

همه این راه‌حل‌ها به طور متقابل منحصر نیستند. نقاط قوت و ضعف آن‌ها به کاربردهای خاص یا نیازهای کاربرانه‌ای می‌انجامند. همانطور که ممکن است با پالیگان متوجه شده باشید، از پلاسما و رول‌آپ‌های خوش‌بینانه استفاده می‌کند. پالیگان همچنین از اثبات سهم استفاده می‌کند، که تراکنش‌های سریع‌تر و ارزان‌تری نسبت به اثبات کار را ممکن می‌سازد.

راه‌حل‌های لایه دوم تنها راه‌های پیگیری برای افزایش مقیاس‌پذیری اتریوم نیستند. همچنین ETH 2.0 و شاردینگ وجود دارند که احتمالاً بهبودهای بزرگی در سرعت و کاهش هزینه‌ها به همراه خواهند داشت، که هر دو می‌توانند به لایه 1، لایه 2 یا هر دو اضافه شوند.