اتریوم ۲.۰ چیست؟

اتریوم ۲.۰ که گاهی به آن Eth2 یا Serenity نیز گفته می‌شود، یک ارتقاء برای بلاکچین اتریوم است. هدف آن افزایش سرعت، کارایی و مقیاس‌پذیری شبکه اتریوم است بدون اینکه امنیت یا تمرکززدایی آن را به خطر بیندازد. از این نظر، تلاش برای غلبه بر به‌اصطلاح 'سه‌گانه بلاکچین' است (باور عمومی که در مورد تمرکززدایی، امنیت و مقیاس‌پذیری، شبکه‌های بلاکچین تنها می‌توانند همزمان دو ویژگی از سه ویژگی را بهینه‌سازی کنند).

اتریوم 2.0 چندین تغییر اساسی را در ساختار و طراحی اتریوم - هم از نظر فنی و هم اقتصادی - ادغام می‌کند. دو تغییر کلیدی شامل انتقال به «اثبات سهام» و افزوده شدن «شاردینگ» هستند.

فهرست مطالب

اثبات سهام (Proof of Stake) چیست؟

اثبات سهام نوعی مکانیسم اجماع است که توسط شبکه‌های بلاکچین برای دستیابی به اجماع توزیع‌شده استفاده می‌شود. در مکانیزم اجماع اثبات سهام، شرکت‌کنندگانی که دارایی‌های رمزنگاری‌شده خود را به صورت سهام قرار داده‌اند (سهام‌گذاری به معنی "قفل کردن" آنها با ارسال به یک قرارداد هوشمند خاص است) به صورت تصادفی انتخاب می‌شوند تا به عنوان اعتبارسنجانی که بلوک‌های جدید پیشنهاد می‌دهند عمل کنند و برای این کار پاداش دریافت می‌کنند. اعتبارسنجان به این ترتیب نقش ماینرها در سیستم اثبات کار را بر عهده می‌گیرند. شرکت‌کنندگانی که قوانین پروتکل را نقض می‌کنند، ممکن است تمام یا بخشی از دارایی‌های سهام‌گذاری‌شده خود را از دست بدهند. این رویکرد به شکل هویج و چماق طراحی شده است تا شرکت‌کنندگان را به کمک در اعتبارسنجی و ترتیب‌بندی تراکنش‌ها در بلوک‌ها مطابق با قوانین پروتکل تشویق کند.

مزایای اثبات سهام چیست؟

مزایای معمولی که جامعه اتریوم برای حرکت به سمت اثبات سهام بیان می‌کند عبارتند از:

بهبود بهره‌وری انرژی. از آنجا که اثبات سهام نیازی به اختصاص قدرت پردازش برای الگوریتم هش اثبات کار ندارد، انرژی بسیار کمتری مصرف می‌کند. برآوردها نشان می‌دهند که اتریوم ۲.۰ کمتر از ۱٪ از انرژی مصرف‌شده توسط اتریوم اثبات کار را مصرف خواهد کرد.

بهبود ظرفیت مقیاس‌پذیری با پشتیبانی از 'زنجیره‌های شارد.' زنجیره‌های شارد (به زیر مراجعه کنید) تراکنش‌ها را با اجازه ایجاد بلوک‌های چندگانه به صورت همزمان افزایش می‌دهند. در حالی که در سیستم اثبات کار، شاردینگ نیاز به قدرت هش برای به خطر انداختن هر قسمت از شبکه را کاهش می‌دهد (در نتیجه امنیت کل شبکه را کاهش می‌دهد)، در سیستم اثبات سهام این‌گونه نیست. به عبارت دیگر، حرکت به سمت اثبات سهام برای امکان‌پذیر کردن شاردینگ ضروری است که می‌تواند یک فناوری مقیاس‌پذیری مؤثر باشد.

افزایش غیرمتمرکزسازی. از آنجا که اثبات سهام استخراج مبتنی بر قدرت هش را حذف می‌کند، نیاز به مزارع استخراج بزرگ و سرمایه‌بر حذف می‌شود. در تئوری، این باید مانع ورود به اعتبارسنجان را کاهش دهد و خطر تمرکز را کاهش دهد. علاوه بر این، به دلیل تعداد زیاد زنجیره‌های شارد، حرکت کامل به سمت اتریوم ۲.۰ به مجموعه‌ای بزرگ از اعتبارسنجان (بیش از ۱۶،۰۰۰) نیاز دارد. ادعا این است که داشتن این تعداد زیاد اعتبارسنجان شبکه را کمتر در معرض دستکاری توسط منافع ویژه قرار می‌دهد.

معایب اثبات سهام چیست؟

کمتر آزموده‌شده. در حالی که اثبات کار بیش از یک دهه در بیت‌کوین و از سال ۲۰۱۵ در اتریوم آزمایش شده است، اثبات سهام کمتر سابقه دارد. اگرچه اثبات سهام در تعدادی از بلاکچین‌های عمومی بدون حادثه استفاده شده است، پیاده‌سازی نسبتاً پیچیده‌اش در اتریوم ممکن است به معنای وجود مسیرهای حمله یا آسیب‌پذیری‌های ناشناخته باشد.

ثروتمندان ثروتمندتر می‌شوند. یک انتقاد معمول به اثبات سهام در اتریوم این است که چون به‌طور اساسی هزینه‌ای برای استخراج وجود ندارد و چون هرچه ETH بیشتری سهام‌گذاری کنید، پاداش بیشتری دریافت می‌کنید، کسانی که در حال حاضر سرمایه بیشتری دارند، به جمع‌آوری سرمایه بیشتری ادامه خواهند داد. در مقابل، اگرچه درست است که استخراج بیت‌کوین یک تلاش بسیار سرمایه‌بر است، حاشیه سود آن محدود است. این به این معناست که بیشتر بیت‌کوین‌هایی که ماینرها کسب می‌کنند باید برای پوشش هزینه‌های استخراجشان فروخته شوند - و با فروش، ماینرها بیشتر بیت‌کوین تازه تولیدشده (و کارمزدها) را به شرکت‌کنندگان گسترده‌تری توزیع می‌کنند و در نتیجه بیت‌کوین جدید را به‌طور گسترده‌تری توزیع می‌کنند.

شاردینگ چیست؟

شاردینگ یک تکنیک مقیاس‌پذیری است که برای بهبود کارایی و ظرفیت شبکه بلاکچین طراحی شده است. این تکنیک شامل تقسیم کل وضعیت شبکه به چندین بخش کوچک و قابل مدیریت به نام "شارد" است. هر شارد تقریباً مانند یک بلاکچین جداگانه عمل می‌کند، با مجموعه‌ای از موجودی حساب‌ها و قراردادهای هوشمند خود. با این حال، برخلاف بلاکچین‌های کاملاً مستقل، شاردها از طریق زنجیره اصلی یا لایه‌ای که امنیت و همگونی داده‌ها را در سراسر شبکه تضمین می‌کند، با یکدیگر ارتباط و هماهنگی می‌کنند.

در زمینه اتریوم ۲.۰، شاردینگ هدف دارد تا با توزیع مسئولیت پردازش داده‌ها در چندین شارد، مقیاس‌پذیری را بهبود بخشد. هر شارد قادر به پردازش تراکنش‌ها و قراردادهای هوشمند به‌طور مستقل خواهد بود، در نتیجه ظرفیت کلی شبکه را افزایش می‌دهد. اجرای اولیه شاردینگ در اتریوم ۲.۰ انتظار می‌رود که بر بهبود دسترسی به داده تمرکز کند، که به نوبه خود مقیاس‌پذیری راه‌حل‌های لایه-۲ را با اجازه ارجاع به داده‌های ذخیره‌شده در زنجیره‌های شارد بهبود خواهد بخشید.

اعتبارسنجان نقش مهمی در امنیت و عملکرد شبکه شارد شده اتریوم خواهند داشت. آنها به صورت تصادفی به شاردهای مختلف اختصاص داده می‌شوند تا اطمینان حاصل شود که هیچ شارد خاصی بیش از حد تحت تأثیر یا کنترل گروه خاصی از اعتبارسنجان قرار نگیرد. این تخصیص تصادفی به افزایش امنیت شبکه کمک می‌کند و آن را در برابر حملات هماهنگ یا دستکاری مقاوم‌تر می‌کند.

با ادامه تکامل اتریوم، جزئیات شاردینگ و پیاده‌سازی آن ممکن است اصلاح شود.

جدول زمانی Eth 2.0

حرکت به سمت Eth 2.0 یک انتقال تدریجی و چندمرحله‌ای است که طبق جدول زمانی زیر انجام می‌شود:

زنجیره بیکن. با موفقیت در دسامبر ۲۰۲۰ مستقر شد، زنجیره بیکن مکانیزم اجماع اثبات سهام (PoS) را معرفی کرد و به‌طور موازی با شبکه موجود اتریوم کار می‌کرد. این مرحله هنوز تراکنش‌ها یا قراردادهای هوشمند را پردازش نکرده بود اما زمینه را برای مدل جدید اجماع PoS فراهم کرد. یک "زنجیره بیکن" برای ذخیره ثبت اعتبارسنجان ایجاد شد و به‌طور موازی با شبکه اصلی اتریوم اجرا شد، اما در طی مرحله زنجیره بیکن، اتریوم همچنان به مکانیزم اجماع اثبات کار متکی بود.

ادغام. در سپتامبر ۲۰۲۲ تکمیل شد، این مرحله محوری شاهد ادغام بی‌وقفه شبکه اصلی اصلی اتریوم که بر روی اثبات کار (PoW) کار می‌کرد با سیستم PoS زنجیره بیکن بود. این انتقال پایانی برای استخراج انرژی‌بر در اتریوم بود و PoS را به‌طور کامل برای امنیت و اجماع شبکه پذیرفت. در نتیجه، مصرف انرژی اتریوم به‌طور قابل توجهی کاهش یافت و راه را برای عملیات بلاکچین کارآمدتر و مقیاس‌پذیر تر هموار کرد.

شاردینگ. پس از ادغام، اتریوم برنامه دارد شاردینگ را پیاده‌سازی کند تا ظرفیت شبکه را به‌طور چشمگیری افزایش دهد و هزینه‌های تراکنش را کاهش دهد. شاردینگ شبکه را به چندین قسمت (شارد) تقسیم می‌کند که هر کدام به‌طور مستقل قادر به پردازش تراکنش‌ها و قراردادهای هوشمند هستند. این کار ظرفیت کلی شبکه اتریوم را گسترش می‌دهد و امکان پردازش تراکنش‌های بیشتری در هر ثانیه را فراهم می‌کند و آن را برای کاربران در سراسر جهان دسترسی‌پذیرتر می‌کند. مراحل اولیه شاردینگ بر توزیع داده‌ها در شاردها تمرکز خواهد کرد، با مراحل بعدی که هدف دارند تا شاردها به‌طور مستقل قراردادهای هوشمند را اجرا کنند و حساب‌ها را مدیریت کنند و به این ترتیب مقیاس‌پذیری و کارایی شبکه را بیشتر بهبود بخشند. معرفی شاردینگ انتظار می‌رود که به صورت مرحله‌ای آغاز شود.

پلتفرم‌های برتر برای خرید، فروش و معامله ارزهای دیجیتال را کشف کنید.