توکن چیست؟

به طور کلی، یک توکن کریپتو راه دیگری برای گفتن "ارز دیجیتال"، "دارایی دیجیتال" یا "دارایی کریپتو" است. به طور خاص‌تر، یک توکن کریپتو دارایی است که مالکیت یا ارزش در یک سیستم غیرمتمرکز را نشان می‌دهد. آنها بر روی پلتفرم‌های بلاکچین ایجاد می‌شوند و برای اهداف مختلفی استفاده می‌شوند، مانند اعطای دسترسی به کالاها یا خدمات خاص، نشان دادن سهام در یک پروژه، یا به عنوان انگیزه‌ای برای کاربران برای مشارکت در یک اکوسیستم خاص.

از برنامه کیف پول Bitcoin.com چند زنجیره‌ای استفاده کنید که توسط میلیون‌ها نفر مورد اعتماد است تا به صورت ایمن و آسان بیت‌کوین (BTC)، بیت‌کوین کش (BCH)، اتر (ETH) و محبوب‌ترین ارزهای دیجیتال را ارسال، دریافت، خرید، فروش، مبادله، استفاده و مدیریت کنید.

توکن چیست؟

برای افرادی که تازه وارد دنیای رمز ارزها شده‌اند، درک معنای توکن می‌تواند گیج‌کننده باشد. این به این دلیل است که کلمه توکن حدوداً سه معنی همپوشان دارد.

1. به طور فنی، یک توکن به عنوان دارایی‌ای است که مالکیت یا ارزشی را در یک سیستم غیرمتمرکز نمایندگی می‌کند. در این معنا، تفاوتی با "رمز ارز"، "دارایی دیجیتال" یا "دارایی رمزنگاری" ندارد.
2. توکن می‌تواند به معنای هر دارایی رمزنگاری به جز بیت‌کوین، و تا حد کمتری اتریوم باشد. این معنا مشابه با "آلت‌کوین" (سکه جایگزین) است.
3. شاید رایج‌ترین معنای استفاده‌شده از توکن در صنعت کریپتو به عنوان یک دارایی رمزنگاری است که توکن بومی یک بلاکچین نیست. برای مثال، ETH توکن بومی بلاکچین اتریوم است. هر دارایی رمزنگاری دیگری که در بلاکچین اتریوم وجود دارد، توکن است.

تفاوت بین رمز ارز و توکن چیست؟

در حالی که تفاوت فنی بین رمز ارز و توکن وجود ندارد، در صنعت کریپتو تفاوت‌هایی وجود دارد. رمز ارزها، مانند بیت‌کوین، معمولاً دارایی‌هایی هستند که بیشتر به عنوان ابزارهای شبه‌پول عمل می‌کنند. یعنی، آن‌ها به عنوان یک واسطه مبادله یا ذخیره ارزش عمل می‌کنند. توکن‌ها می‌توانند مانند پول استفاده شوند، اما معمولاً دارای قابلیت‌های اضافی هستند، مانند حقوق حاکمیتی (UNI) یا ارزش هنری (NFTs).

آیا بیت‌کوین یک توکن است؟

بله و خیر. از نظر فنی، یک بیت‌کوین (1 BTC) یک توکن است - یک دارایی دیجیتال که مالکیت ارزش در یک سیستم غیرمتمرکز را نمایندگی می‌کند. با این حال، در صنعت کریپتو توکن‌ها اغلب به معنای هر دارایی رمزنگاری به جز بیت‌کوین و تا حد کمتری اتریوم هستند. توکن‌ها معمولاً کاربردهایی غیر از ویژگی‌های شبه‌پول دارند.

انواع توکن‌ها

کاربردهای اضافی توکن‌ها تنها با تخیل محدود می‌شود. تاکنون، توکن‌ها می‌توانند در چندین دسته کلی از کاربردها طبقه‌بندی شوند. با پیشرفت کریپتو، می‌توان گفت که استفاده‌های نوآورانه‌ای وجود خواهد داشت که هیچ‌کس به آن‌ها فکر نکرده است. در اینجا برخی از کاربردهای رایج توکن‌ها را مشاهده می‌کنید:

1. توکن‌های کاربردی: این توکن‌ها دسترسی به محصولات یا خدمات را در یک پلتفرم بلاکچین خاص یا برنامه غیرمتمرکز (DApp) فراهم می‌کنند. برای مثال، کاربران ممکن است نیاز به تهیه توکن‌های کاربردی برای دسترسی به فضای ذخیره‌سازی در یک پلتفرم ذخیره‌سازی ابری غیرمتمرکز یا برای شرکت در خدمات مالی غیرمتمرکز (DeFi) داشته باشند.
2. توکن‌های امنیتی: این‌ها نمایان‌گر مالکیت در یک دارایی زیرین، مانند سهام یک شرکت، املاک و مستغلات، یا دیگر اشکال سرمایه‌گذاری هستند. توکن‌های امنیتی تابع مقررات قانونی هستند و می‌توانند به سرمایه‌گذاران حقوقی چون سود سهام، حق رأی یا مشارکت در سود بدهند.
3. توکن‌های حاکمیتی: به دارندگان اجازه می‌دهند تا در فرآیندهای تصمیم‌گیری برای یک پروژه یا پلتفرم خاص شرکت کنند. دارندگان توکن‌های حاکمیتی می‌توانند پیشنهاد دهند، بحث کنند و در مورد جنبه‌های مختلف پروژه، مانند ارتقاء پروتکل یا تغییرات در ساختار هزینه‌های پلتفرم رأی دهند.
4. توکن‌های غیر قابل تعویض (NFTs): برخلاف سایر توکن‌ها، NFTs یکتا و غیرقابل تقسیم هستند. هر NFT نمایان‌گر یک دارایی دیجیتال یکتا است، مانند آثار هنری، مجموعه‌ها، یا املاک مجازی. NFTs به دلیل توانایی ارائه اثبات مالکیت و منبع برای دارایی‌های دیجیتال محبوبیت یافته‌اند.

موارد استفاده از توکن‌ها

توکن‌های رمزنگاری دنیایی از امکانات را در بخش‌های مختلف باز می‌کنند، از جمله اما نه محدود به:

1. مالی: توکن‌ها می‌توانند برای ایجاد سیستم‌های مالی غیرمتمرکز، مانند پلتفرم‌های وام‌دهی، خدمات بیمه، یا راه‌حل‌های مدیریت دارایی استفاده شوند. این پلتفرم‌ها می‌توانند کارایی، شفافیت و دسترسی بیشتری نسبت به خدمات مالی سنتی ارائه دهند.
2. مدیریت زنجیره تأمین: توکن‌های رمزنگاری می‌توانند برای ردیابی و تأیید منبع و اصالت کالاها در یک زنجیره تأمین استفاده شوند، که شفافیت را تضمین کرده و خطر محصولات تقلبی را کاهش می‌دهد.
3. رأی‌گیری و حاکمیت: توکن‌های رمزنگاری می‌توانند سیستم‌های رأی‌گیری امن، شفاف و غیرمتمرکز را برای سازمان‌ها، جوامع یا حتی کشورها فراهم کنند.
4. سرگرمی: به ویژه، NFTs راه‌های جدیدی را برای خالقان و جمع‌آوران در دنیای هنر، موسیقی و بازی‌ها باز کرده‌اند. NFTs به هنرمندان اجازه می‌دهند آثار خود را مستقیماً بفروشند و به درآمد برسانند، در حالی که جمع‌آوران می‌توانند دارایی‌های دیجیتال یکتا را به‌طور امن ذخیره، نمایش و مبادله کنند.