حکمرانی در اتریوم چگونه عمل می‌کند؟

از اپلیکیشن کیف پول Bitcoin.com چند زنجیره‌ای استفاده کنید، که مورد اعتماد میلیون‌ها نفر است برای ارسال، دریافت، خرید، فروش، معامله و مدیریت ایمن و آسان بیت‌کوین، اتر و محبوب‌ترین ارزهای دیجیتال.

چرا حکمرانی لازم است؟

اتریوم یک پروتکل ثابت نیست. برای رفع باگ‌های بحرانی، برای مقیاس‌پذیری و برای پاسخ به شرایط متغیر بازار، تغییرات در پروتکل اتریوم همواره لازم است.

حکمرانی اتریوم در عمل

اتریوم یک فرآیند رسمی برای پیشنهاد، بحث و ادغام ارتقاءها به پروتکل خود را ادغام می‌کند. در هسته این فرآیند، پیشنهاد بهبود اتریوم (EIP) قرار دارد. به طور کلی، افراد یا تیم‌هایی درون جامعه توسعه‌دهندگان اتریوم پیش‌نویس EIP‌ها را تهیه می‌کنند و جامعه وسیع‌تر به شدت درباره مزایای آن‌ها بحث می‌کند. پیشنهادات اصلاح، دوباره ارسال و بیشتر بحث می‌شوند تا زمانی که اجماع تقریبی در بین فعال‌ترین شرکت‌کنندگان جامعه به دست آید. هنگامی که توسعه‌دهندگان کد لازم برای پیاده‌سازی یک EIP را تکمیل کردند، آن کد بازبینی و به شدت روی شبکه آزمایشی اتریوم تست می‌شود. در نهایت، یک ارتقاء به یکی یا بیشتر از مشتریان اتریوم (که به عنوان «نرم‌افزار» اتریوم شناخته می‌شود) در مخزن عمومی کد ادغام می‌شود، که در آن نقطه کل جامعه نودها باید به طور داوطلبانه تصمیم بگیرند تا ارتقاء جدید را نصب و اجرا کنند. تنها در این صورت است که تغییرات ایجاد شده توسط یک EIP می‌تواند به عنوان بخشی از اتریوم در نظر گرفته شود.

دشواری دستیابی به اجماع در یک سیستم غیرمتمرکز

به عنوان یک سیستم غیرمتمرکز، فرآیند تکامل پروتکل اتریوم ناگزیر به صورت مشاوره، ترغیب و اراده در میان ذینفعان است. به عبارت دیگر، این یک فرآیند شبه‌سیاسی است. این در تضاد با سیستم‌های متمرکزتر مانند شرکت‌های خصوصی است، جایی که ظرفیت بسیار بیشتری برای تصمیم‌گیری یک‌جانبه وجود دارد.

بنابراین، در حالی که هر کسی می‌تواند همانطور که در بالا توصیف شده یک EIP بنویسد و ارسال کند، چالش واقعی این است که برای پیشنهاد حمایت جمع کند، منابع لازم برای توسعه تغییرات مورد نیاز در نرم‌افزار مشتری اتریوم را جمع‌آوری کند و - مهم‌تر از همه - کل جامعه ذینفعان را مجاب کند تا آن را بپذیرند.

در اتریوم، ذینفعان شامل ماینرها (که مزارع سرور را برای تایید تراکنش‌ها و ایمن‌سازی شبکه اجرا می‌کنند)، اپراتورهای نود (که ممکن است شامل صرافی‌های ارز دیجیتال، ارائه‌دهندگان کیف پول، کاوشگرهای بلاک، برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) و بیشتر باشد)، توسعه‌دهندگان اصلی پروتکل، توسعه‌دهندگان DApp، کاربران DApp و دارندگان ETH می‌شوند. همه این ذینفعان به تکامل پروتکل علاقه‌مند هستند.

همیشه این به خود جامعه بستگی دارد که تعیین کند یک پروتکل غیرمتمرکز مانند اتریوم چیست. این بدان معنی است که ارزش‌های جامعه تمایل به هدایت تکامل پروتکل دارند. پس سوال این است که جامعه اتریوم چه ارزش‌هایی را ترویج می‌کند؟

بی‌طرفی معتبر: اصل راهنمای اتریوم برای حکمرانی

جامعه ذینفعان اطراف یک ارز دیجیتال به ناچار با گذر زمان فرهنگ خود را توسعه می‌دهد. در بیت‌کوین، به عنوان مثال، فرهنگ بر ارزش‌هایی مانند خودمختاری و بی‌اعتمادی به قدرت متمرکز شده است. این منجر به پذیرش اصولی مانند "نه کلیدهای شما، نه بیت‌کوین شما" و "اعتماد نکنید، بررسی کنید" شده است. جامعه اتریوم قطعا بسیاری از همان ارزش‌ها را به اشتراک می‌گذارد، اما، از آنجا که اتریوم قصد دارد عملکردی نسبتاً متفاوت از بیت‌کوین داشته باشد (بیشتر در این مورد بعداً)، شاید نباید تعجب‌آور باشد که جامعه اتریوم فرهنگی متفاوت با ارزش‌های متفاوت دارد.

در مقاله‌ای در سال ۲۰۲۰ با عنوان "بی‌طرفی معتبر به عنوان یک اصل راهنما" مخترع و هم‌بنیان‌گذار اتریوم، ویتالیک بوترین، برخی از افکار خود را درباره اهمیت درست کردن حکمرانی در سیستم‌هایی که نتایج پرمخاطره در آن‌ها در خطر است (همچنین برای اتریوم، جایی که شبکه میلیاردها دلار ارزش را مدیریت می‌کند) بیان کرد.

وقتی به این فکر می‌کنیم که "چگونه نهادهای کارآمد، طرفدار آزادی، عادلانه و جامع ایجاد کنیم که بر حوزه‌های مختلف زندگی ما تأثیرگذار و حاکم باشند"، بوترین بر اهمیت 'بی‌طرفی معتبر' تأکید کرد، که آن را به صورت زیر تعریف کرد:

به عبارت دیگر، هدف برای تکامل اتریوم در طول زمان، بر اساس یکی از چهره‌های کلیدی اتریوم، این است که مطمئن شود هیچ یک از ذینفعان در جامعه را ترجیح نمی‌دهد. اما آیا هدف بوترین با واقعیت مطابقت دارد؟

ادامه مطلب: چه کسی اتریوم را ایجاد کرد؟؟

پیشرفت‌گرایی در مقابل محافظه‌کاری

اگر فرآیند مشاوره و ترغیب در بین ذینفعان یک سیستم غیرمتمرکز شکست بخورد، و زمانی که اجماع تقریبی حاصل نشود، احتمال دارد که جامعه تجزیه شود. در مورد اتریوم، تاکنون تنها یک جدایی عمده رخ داده است. وقتی جامعه نتوانست در مورد بهترین راه برای مدیریت یک حادثه هک در سال ۲۰۱۶ به توافق برسد، یک فورک ایجاد شد. به طور خاص، اکثر جامعه تصمیم گرفت که بازنویسی بلاکچین برای معکوس کردن هک بهترین اقدام است، در حالی که اقلیت بر روی رویکرد محافظه‌کارانه پایبندی به قوانین و پیشروی با بلاکچین اصلی بدون تغییر توافق کردند. زنجیره اصلی سپس به نام اتریوم کلاسیک (ETC) شناخته شد در حالی که زنجیره فورک شده که دوباره سهم بسیار بیشتری از حمایت جامعه را حفظ کرد، نام اتریوم (ETH) را حفظ کرد.

آیا می‌توان تصمیمی که در این مورد توسط اکثریت گرفته شده را با اصل بی‌طرفی معتبر در نظر گرفت؟ پاسخ به طور قطع قابل بحث است. در حالی که منتقدان ممکن است استدلال کنند که بی‌طرفی با استبداد اکثریت به خطر افتاده، راه دیگری برای نگاه به آن این است که جامعه بر پیشرفت‌گرایی به جای محافظه‌کاری همگرا شده است.

چشم‌انداز اتریوم این است که به عنوان یک پلتفرم برای نسل بعدی اینترنت خود (وب۳) خدمت کند. از این نظر، بسیار کار در حال پیشرفت است. در مرحله فعلی توسعه، اتریوم به طور مکرر با تراکم شدید شبکه مواجه می‌شود که منجر به تاخیر در پردازش تراکنش‌ها و کارمزدهای غیرقابل تحمل می‌شود - و این در حالی است که شبکه نسبتاً تعداد کمی از کاربران را تسهیل می‌کند که با مجموعه‌ای هنوز محدود از برنامه‌ها تعامل دارند، حداقل در مقایسه با آنچه برای رسیدن به چشم‌انداز اتریوم مورد نیاز است.

با توجه به نیاز به پیشرفت سریع در بهبود اتریوم (نیازی که در مواجهه با رقابت فزاینده از پلتفرم‌های قرارداد هوشمند جایگزین بیشتر می‌شود)، به نظر می‌رسد که فرآیند حکمرانی اتریوم باید اجازه دهد که تغییرات گسترده‌ای هنگامی که لازم است، انجام شود.

در مقایسه، با بیت‌کوین که هدف آن ایفای نقش «فقط» یک جایگزین برای پول صادر شده توسط دولت، یک ذخیره ارزش مقاوم در برابر سانسور و یک وسیله تبادل همتا به همتا است، شاید به مرحله «کامل» یا «بی‌نقص» بودن نزدیک‌تر باشد. علاوه بر این، می‌توان استدلال کرد که، در مورد بیت‌کوین، تغییر پروتکل خطر کاهش ارزش آن را دارد، به ویژه از آنجایی که بیت‌کوین در حالت فعلی خود به نظر می‌رسد که تا حد زیادی هدف مورد نظر خود را خدمت می‌کند. بنابراین، برخلاف اتریوم، ممکن است برای بیت‌کوین مفید باشد که جامعه آن بر یک سیاست (نسبتاً) محافظه‌کارانه همگرا شده است.

ادامه مطلب: حکمرانی در بیت‌کوین چگونه کار می‌کند؟

سه‌گانه بلاکچین

سه‌گانه بلاکچین به باور گسترده‌ای اشاره دارد که با توجه به غیرمتمرکز بودن، امنیت و مقیاس‌پذیری، شبکه‌های بلاکچین تنها می‌توانند برای دو مورد از این سه ویژگی بهینه‌سازی کنند. به عبارت دیگر، تنها راه مقیاس‌پذیری یک بلاکچین به عنوان مثال، قربانی کردن یا غیرمتمرکز بودن یا امنیت است. منتقدان اتریوم اغلب استدلال می‌کنند که مزیت سرعت و توان عملیاتی آن نسبت به بیت‌کوین، به عنوان مثال، به هزینه غیرمتمرکز بودن است.

انتقاد از سطح غیرمتمرکز بودن اتریوم

جنبش غیرمتمرکز بودن، در اصل، به کاهش توانایی یک گروه کوچک از شرکت‌کنندگان برای کنترل یک سیستم مربوط می‌شود. در این زمینه، حضور یک جامعه قوی و متنوع از اپراتورهای نود به طور معمول مهم تلقی می‌شود. دلیل این است که، از آنجایی که نودها نرم‌افزاری را اجرا می‌کنند که پروتکل را تعریف می‌کند، هر کسی که بخواهد پروتکل را تغییر دهد باید ابتدا نودها را متقاعد کند که نسخه جدید خود را نصب و اجرا کنند. بنابراین، در دنیایی که، به عنوان مثال، تنها کسب‌وکارهای بزرگ یا نهادها توانایی مدیریت یک نود را دارند، پروتکل ممکن است با گذر زمان تغییر کند تا منافع آن سازمان‌ها را به جای منافع افراد متنوع‌تری برآورده کند. این امر توانایی شبکه را برای دستیابی به بی‌طرفی معتبر به خطر می‌اندازد.

یکی از راه‌های اطمینان از وجود یک جامعه قوی و متنوع از اپراتورهای نود، حفظ یک مانع ورود پایین برای راه‌اندازی و مدیریت یک نود است. دلیل این است که اگر موانع فنی عمده یا موانع هزینه‌ای برای اجرا کردن یک نود وجود نداشته باشد، یک گروه متنوع از افراد این کار را انجام خواهند داد. پیروان این دیدگاه به شدت معتقد بودند، به عنوان مثال، که افزایش اندازه بلوک بیت‌کوین منجر به تمرکز خواهد شد زیرا هزینه و پیچیدگی اجرای یک نود بیت‌کوین را افزایش می‌دهد - چیزی که با گذر زمان تعداد و تنوع اپراتورهای نود را کاهش می‌دهد. اختلاف بر سر این مسئله در واقع منجر به تجزیه جامعه بیت‌کوین و ایجاد یک «فورک» شد که به عنوان بیت‌کوین کش شناخته شد.

یک انتقاد رایج از اتریوم این است که جامعه اپراتورهای نود اتریوم، یا خواهد بود، کمتر قوی و متنوع از بیت‌کوین به دلیل یک مانع ورود فعلی یا آینده بالاتر برای اجرای یک نود اتریوم.

خطر تمرکز نود در اتریوم در نوامبر ۲۰۲۰ برجسته شد، زمانی که یک اپراتور نود به نام اینفورا به طور موقت به دلیل یک نقص فنی از دسترس خارج شد. از آنجایی که بسیاری از شرکت‌کنندگان در اکوسیستم به داده‌های اینفورا متکی بودند به جای اینکه به صورت مستقل نودهای خود را اجرا کنند، چندین صرافی عمده مجبور شدند به طور موقت برداشت‌های ETH و توکن‌های ERC-20 را متوقف کنند. اگر چنین اختلالی ممکن است زمانی که یک نود از کار می‌افتد، استدلال می‌شود، توانایی اتریوم برای حفظ بی‌طرفی معتبر می‌تواند توسط، به عنوان مثال، دولتی که بر یک نود محوری مانند اینفورا فشار می‌آورد، به خطر بیفتد.

در مورد مانع ورود برای راه‌اندازی یک نود، منتقدان اغلب به اندازه نسبتاً بزرگ بلاکچین اتریوم اشاره می‌کنند. در حالی که بلاکچین بیت‌کوین، که دو برابر مدت زمان بیشتری از اتریوم وجود داشته، در صدها گیگابایت اندازه‌گیری می‌شود، بلاکچین اتریوم در ترابایت اندازه‌گیری می‌شود. این بدان معناست که اجرای یک نود کامل آرشیوی (که نیاز به دانلود و تایید کل تاریخچه بلاکچین از آغاز تا حال حاضر دارد) از لحاظ داده‌ای برای بیت‌کوین بسیار کمتر از اتریوم است، با نتیجه اینکه افراد کمتری در جامعه اتریوم نودهای کامل آرشیوی را اجرا می‌کنند.

ادامه مطلب: ETH 2.0 چیست و آیا می‌تواند سه‌گانه بلاکچین را حل کند؟